Okaż mi, Boże, miłosierdzie swoje – tekst
Wszechmogący, miłosierny Boże,
litość Twoja jest niewyczerpana.
I choć nędza mojej duszy jest ogromna tak jak morze
Okaż mi miłosierdzie Boże!
Ref.
Okaż mi, Boże, miłosierdzie swoje,
według litości Serca Jezusowego.
Usłysz błagania i prośby moje,
okaż mi miłosierdzie Swoje!
Wiekuista Trójco, dobry Boże,
litość Twoja jest niepoliczona.
A więc ufam tak niezbicie Miłosierdzia Twego morze.
Okaż mi miłosierdzie Boże!
Ref.
Okaż mi, Boże, miłosierdzie swoje,
według litości Serca Jezusowego.
Usłysz błagania i prośby moje,
okaż mi miłosierdzie Swoje!
Wszechmoc miłosierdzia Twego, Panie
rozsławiana jest po świecie całym.
Niechaj wieczna cześć i chwała Twoja nigdy nie ustanie.
Okaż mi miłosierdzie, Panie!
Interpretacja
Wielkość i nieograniczoność Bożego miłosierdzia
Pierwsze wersy pieśni „Wszechmogący, miłosierny Boże, litość Twoja jest niewyczerpana” bezpośrednio wskazują na nieskończoną i niezgłębioną naturę Bożego miłosierdzia. Podkreślenie wszechmocy Boga oraz Jego miłosiernej postawy wobec ludzkości ma na celu przypomnienie wiernym o nieustającej gotowości Stwórcy do przebaczania i okazywania łaski. W tej części pieśni autor wyraża głęboką świadomość ludzkiej słabości i potrzeby Bożej litości, jednocześnie uznając, że nie ma granic dla Bożej dobroci i przebaczenia.
Porównanie nędzy ludzkiej duszy do ogromu morza ilustruje wielkość ludzkiej potrzeby i jednocześnie kontrastuje ją z jeszcze większą miłosierdziem Bożym. Używając metafory morza, autor sugeruje, że choć ludzka nędza może wydawać się niezmierzona, to jednak miłosierdzie Boże jest jeszcze potężniejsze i w stanie ogarnąć każdą słabość czy grzech.
Zaufanie do Miłosierdzia Bożego
W kolejnych wersach „A więc ufam tak niezbicie Miłosierdzia Twego morze” pojawia się motyw zaufania do Bożej dobroci. Ufność jest kluczowym elementem relacji człowieka z Bogiem w chrześcijaństwie. Wyrażenie „ufam tak niezbicie” podkreśla głęboką wiarę w to, że Bóg jest gotów przyjąć każdego, kto zwraca się do Niego z pokorą i skruchą. Ta linijka może być odczytana jako wyraz nadziei, która jest fundamentem życia duchowego i pozwala na utrzymanie pozytywnej postawy nawet w obliczu osobistych trudności i grzechów.
Refren pieśni „Okaż mi, Boże, miłosierdzie swoje, według litości Serca Jezusowego” stanowi bezpośrednią prośbę o doświadczenie miłosierdzia, które jest centralnym punktem chrześcijańskiej teologii. Wzmianka o Serce Jezusowym odnosi się do katolickiej dewocji do Najświętszego Serca Pana Jezusa, symbolu miłości i miłosierdzia. Jest to wezwanie do osobistego doświadczenia Bożej miłości, która została objawiona przez życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa.
Wszechobecność i wieczność miłosierdzia Bożego
Ostatnia zwrotka „Wszechmoc miłosierdzia Twego, Panie rozsławiana jest po świecie całym” mówi o uniwersalności i wieczności Bożego miłosierdzia. Wszechmoc miłosierdzia podkreśla, że Boża łaska jest obecna wszędzie i dostępna dla wszystkich ludzi na całym świecie. Jest to przypomnienie, że Boże miłosierdzie nie zna granic geograficznych, kulturowych czy społecznych i jest dostępne dla każdego, kto szuka Bożej litości i przebaczenia.
Prośba o to, aby „wieczna cześć i chwała Twoja nigdy nie ustanie” jest wyrazem pragnienia, aby Boże miłosierdzie było nieustannie chwalone i uwielbiane. W tym kontekście, pieśń staje się nie tylko osobistą modlitwą o litość, ale również aktem adoracji i uznania Bożej wielkości. Podkreśla to, że miłosierdzie Boże jest nie tylko darem dla pojedynczej osoby, ale również powodem do wspólnej radości i dziękczynienia w społeczności wierzących.
