Archanioł Boży Gabriel – tekst
Archanioł Boży Gabriel,
Posłan do Panny Maryi,
Z Majestatu Trójcy Świętej,
Tak sprawował poselstwo k’Niej
Zdrowaś, Panno, łaskiś pełna,
Pan jest z Tobą, to rzecz pewna”.
Panna się wielce zdumiała
z poselstwa, które słyszała.
Pokorniuchno się skłoniła;
jako Panna wstrzemięźliwa
zasmuciła się z tej mowy,
nic nie rzekła Aniołowi.
Ale poseł z wysokości,
napełnion Boskiej mądrości,
rzekł Jej: Nie bój się Maryjo,
najszczęśliwszaś, Panno miła,
znalazłaś łaskę u Pana,
oto poczniesz Jego Syna.
Jezus nazwiesz imię Jego,
będzie Synem Najwyższego;
wielki z strony człowieczeństwa,
a niezmierny z strony Bóstwa,
wieczny Syn Ojca Wiecznego,
Zbawiciel świata wszystkiego”.
Temuż Panna uwierzyła,
przyzwalając tak mówiła:
O, Pośle Boga wiecznego,
gdy to wola Pana mego,
toć ja służebnica Jego,
stań się według słowa twego”.
Interpretacja
Symbolika i znaczenie poselstwa Archanioła Gabriela
Pieśń adwentowa „Archanioł Boży Gabriel” opisuje biblijne wydarzenie Zwiastowania, które jest kluczowym momentem w chrześcijańskiej tradycji, symbolizującym początek zbawienia ludzkości. Archanioł Gabriel, jako posłaniec Boga, odgrywa w tym wydarzeniu centralną rolę, będąc tym, który przekazuje Maryi wieść o tym, że zostanie Matką Syna Bożego. Jego pojawienie się jest wyrazem bezpośredniej interwencji Boga w historię ludzkości i zapowiedzią nadchodzącego wcielenia.
W słowach Gabriela „Zdrowaś, Panno, łaskiś pełna, Pan jest z Tobą, to rzecz pewna”, kryje się głęboka teologiczna prawda o wyjątkowości Maryi, która jako jedyna została obdarzona pełnią łaski i wybrana do spełnienia niezwykłej misji. Zwiastowanie jest więc nie tylko komunikatem o nadchodzącym narodzeniu Jezusa, ale także o wyjątkowej roli Maryi w planie zbawienia.
Reakcja Maryi na poselstwo
W pieśni przedstawiona jest reakcja Maryi na słowa Archanioła Gabriela. Jej zdumienie i pokorna postawa są odzwierciedleniem ludzkiej skromności w obliczu Bożego działania. Maryja, „jako Panna wstrzemięźliwa zasmuciła się z tej mowy, nic nie rzekła Aniołowi”, co świadczy o jej pokorze i refleksyjnym podejściu do niezwykłego wydarzenia, jakim jest zwiastowanie.
Ważnym aspektem jest tu również wewnętrzny konflikt Maryi, który może wynikać z obaw przed konsekwencjami przyjęcia tak wielkiej odpowiedzialności. Jej milczenie może być interpretowane jako moment wewnętrznej walki i rozważania, co czyni ją postacią bliską każdemu człowiekowi, który staje przed trudnymi życiowymi wyborami.
Wielowymiarowość imienia Jezus
W pieśni „Archanioł Boży Gabriel” pojawia się moment, w którym Archanioł przekazuje Maryi, że ma nazwać swoje dziecko Jezus. „Jezus nazwiesz imię Jego, będzie Synem Najwyższego”. Imię Jezus, pochodzące z języka hebrajskiego, oznacza „Bóg jest zbawieniem”. Jest to imię o głębokim znaczeniu, które od samego początku określa misję Syna Bożego na ziemi – misję zbawienia ludzkości.
Podkreślenie, że Jezus będzie „wielki z strony człowieczeństwa, a niezmierny z strony Bóstwa” wskazuje na unikalną naturę Chrystusa, który jest zarówno prawdziwym człowiekiem, jak i prawdziwym Bogiem. Ta dwunatura Chrystusa jest fundamentem chrześcijańskiej doktryny i podkreśla uniwersalność Jego zbawczego dzieła.
Akceptacja Maryi i jej rola jako Służebnicy Pańskiej
W pieśni adwentowej kluczowym momentem jest akceptacja przez Maryję woli Bożej. Jej słowa „O, Pośle Boga wiecznego, gdy to wola Pana mego, toć ja służebnica Jego, stań się według słowa twego” stanowią wyraz gotowości do podjęcia się roli Matki Mesjasza, ale również są wyrazem głębokiej wiary i zaufania do Boga. Maryja, mimo początkowych wątpliwości, przyjmuje posłannictwo z pokorą, stając się wzorem posłuszeństwa i wierności Bożemu planowi.
Określenie siebie mianem „służebnicy Pańskiej” podkreśla jej uniżenie i gotowość do służby. To samo określenie ma również wymiar mesjański, gdyż w Starym Testamencie „służebnik Jahwe” to tytuł odnoszący się do oczekiwanego Mesjasza. W ten sposób Maryja łączy się z mesjańskim posłannictwem swojego Syna, stając się aktywnym uczestnikiem w dziele zbawienia.