Zwiastowanie – tekst
O Mario, czemu pobladłaś,
Tyś można jak inna żadna,
Bo poczniesz Króla nad Króle,
A nazwą Go Emanuel.
Nie trwóż się Mario – Lilijo,
Dzieciątko święte powijesz,
Siankiem Mu żłóbek wyścielesz,
Nim błyśnie gwiazda w Betlejem.
Radować wszyscy się będą,
Muzyką chwalić, kolędą,
Bić będą niskie pokłony,
Przed Twoim Jednorodzonym.
Jednorodzonym, a, a, a.
Nadzieje ludów spełnione,
Bo ciałem stanie się Słowo,
Niech będzie błogosławiony,
Żywota Twojego owoc.
Nie trwóż się Mario – Lilijo…
Interpretacja
Znaczenie tytułu i kontekst liturgiczny
Pieśń adwentowa „Zwiastowanie” nawiązuje do biblijnego wydarzenia, które jest jednym z kluczowych momentów w historii zbawienia. Tytuł odnosi się do momentu, w którym Archanioł Gabriel zwiastuje Maryi, że zostanie Matką Syna Bożego. Adwent to czas oczekiwania na narodziny Jezusa, a więc pieśń ta wpisuje się w duchowe przygotowanie wiernych do świętowania Bożego Narodzenia. W kontekście liturgicznym, Zwiastowanie jest jednym z najważniejszych wydarzeń, które zapowiadają przyjście Mesjasza, a pieśń ta pomaga wiernym zgłębić tajemnicę Wcielenia.
**Zwiastowanie** jest nie tylko tytułem, ale i kluczem do zrozumienia całej pieśni. Przez słowa tej pieśni, wierni są wprowadzani w atmosferę oczekiwania i refleksji nad wielkim aktem miłości Boga, który postanowił stać się człowiekiem. W ten sposób pieśń ta staje się narzędziem medytacji i duchowego przygotowania do świąt Bożego Narodzenia.
Symbolika i metaforyka w pieśni
Pieśń „Zwiastowanie” jest bogata w symbolikę i metaforykę, które mają na celu przybliżenie słuchaczowi tajemnicy Wcielenia. Maria jest określona jako „Lilija”, co jest symbolem czystości i niewinności. To porównanie podkreśla wyjątkowość Maryi jako wybranej przez Boga, aby stać się Matką Jego Syna. Wers „Bo poczniesz Króla nad Króle” wskazuje na mesjańską misję Jezusa, który jest Królem królów, a zarazem na Jego boską naturę.
**Sianko** i **żłóbek** to elementy, które odnoszą się do pokory i ubóstwa warunków, w jakich narodzi się Jezus. Są one przeciwieństwem do oczekiwań żydowskich dotyczących Mesjasza jako władcy i zdobywcy. W pieśni pojawia się również motyw **gwiazdy w Betlejem**, który jest zapowiedzią narodzin Jezusa i prowadzi mędrców do miejsca Jego urodzenia. Ta symbolika podkreśla uniwersalny wymiar wydarzenia Zwiastowania i narodzin Chrystusa, które dotyczą wszystkich ludzi.
Ukazanie postaci Maryi
W pieśni „Zwiastowanie” Maria jest przedstawiona jako postać pełna pokory i zaufania do Bożego planu. Jej początkowe zaskoczenie i lęk, wyrażone w słowach „O Mario, czemu pobladłaś”, są szybko rozwiane przez zapewnienie anioła, że nie ma się czego obawiać. To ukazuje Maryję jako wzór wiary i posłuszeństwa wobec woli Bożej. Jest ona przykładem dla wszystkich wiernych, którzy w adwencie przygotowują swoje serca na przyjęcie Jezusa.
**”Nie trwóż się Mario – Lilijo”** to wezwanie do ufności i spokoju, które ma na celu nie tylko uspokoić Maryję, ale i każdego słuchacza pieśni. W ten sposób postać Maryi staje się bliska każdemu, kto oczekuje na Boże Narodzenie, i przypomina o potrzebie zachowania wiary i nadziei nawet w obliczu niepewności i trudności.
Eschatologiczny wymiar oczekiwania
Pieśń „Zwiastowanie” ma również wymiar eschatologiczny, odnoszący się do ostatecznego spełnienia się Bożych obietnic. Fraza „Nadzieje ludów spełnione” wskazuje, że narodziny Jezusa są odpowiedzią na długo oczekiwane proroctwa i realizacją obietnic danej ludzkości przez Boga. W ten sposób pieśń ta łączy oczekiwanie na pierwsze przyjście Chrystusa z oczekiwaniem na Jego powtórne przyjście w chwale.
Zwiastowanie**”Bo ciałem stanie się Słowo”** to stwierdzenie, które podkreśla centralny punkt chrześcijańskiej wiary – Wcielenie. Słowo, które było u Boga i było Bogiem, staje się ciałem, co oznacza, że Bóg wchodzi w ludzką historię w najbardziej konkretnej i namacalnej formie. To przypomnienie, że adwent jest czasem nie tylko radosnego oczekiwania na Boże Narodzenie, ale także czasem refleksji nad tajemnicą Wcielenia i zbawienia, które ono niesie.
