Witam Cię, witam – tekst
Witam Cię, witam, Przenajświętsze Ciało,
któreś na krzyżu sromotnie wisiało.
Za nasze winy, Synu Jedyny
Ojca wiecznego, Boga prawego,
męki te znosiłeś.
Dajem Ci pokłon, Bogu prawdziwemu.
W tym Sakramencie dziwnie zakrytemu;
żebrzem litości i Twej miłości.
byś gniew Swój srogi, o Jezu drogi,
pohamować raczył.
Zmiłuj się, zmiłuj nad nami grzesznymi.
Nie racz pogardzać prośbami naszymi.
Zgrom hardych siły, daj pokój miły,
wyniszcz złe rady, wykorzeń zdrady,
pośród ludu Swego.
A kiedy przyjdzie z światem tym rozstanie,
ratuj nas, ratuj, Dobrotliwy Panie.
Niech z Ciała Twego Przenajświętszego
Posiłek mamy i oglądamy
Ciebie łaskawego.
Interpretacja
Znaczenie tytułu i powitania
Pieśń „Witam Cię, witam” rozpoczyna się od bezpośredniego i serdecznego powitania, które jest skierowane do Przenajświętszego Ciała Chrystusa. To powitanie ma głęboki wymiar teologiczny i liturgiczny, gdyż w liturgii Kościoła katolickiego wierni wierzą, że podczas Eucharystii chleb i wino stają się Ciałem i Krwią Chrystusa. Tytuł pieśni podkreśla osobistą relację między wierzącym a Chrystusem, wyrażającą się w akcie powitania, który jest jednocześnie aktem czci i adoracji.
Użycie słowa „witam” wskazuje na świadomość obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie, a także na radość i wdzięczność za dar Eucharystii. To powitanie jest wyrazem głębokiej wiary i miłości do Boga, który stał się człowiekiem i ofiarował się za grzechy ludzkości. W ten sposób wierzący włącza się w mistyczne doświadczenie wspólnoty z Bogiem.
Chrystusowe ofiarowanie na krzyżu
W pierwszej zwrotce pieśni podkreślone jest ofiarowanie Chrystusa na krzyżu. Słowa „któreś na krzyżu sromotnie wisiało” przypominają o dramacie Pasji i cierpieniu, które Jezus Chrystus przeszedł za ludzkość. Mówiąc o „winach” i „mękach”, autor pieśni wskazuje na teologiczny wymiar ofiary Chrystusa, która była zadośćuczynieniem za grzechy wszystkich ludzi.
Wzmianka o „Synu Jedynym Ojca wiecznego, Boga prawego” podkreśla boską naturę Chrystusa i jego wyjątkową misję zbawienia. Przez te słowa wierni wyznają swoją wiarę w Trójcę Świętą i w boski plan odkupienia. W ten sposób pieśń staje się wyznaniem wiary i jednocześnie przypomnieniem o ogromie ofiary, jaką Chrystus przyniósł na krzyżu.
Adoracja w Eucharystii
Druga zwrotka pieśni przenosi uwagę na Eucharystię jako „Sakrament dziwnie zakrytemu”. Tutaj wierni wyrażają swoją cześć i adorację wobec realnej obecności Chrystusa w Najświętszym Sakramencie. Mówienie o Bogu „prawdziwemu” w kontekście Eucharystii podkreśla wiarę w autentyczną obecność ciała i krwi Chrystusa pod postaciami chleba i wina.
Prośba o litość i miłość w tej zwrotce jest wyrazem ludzkiej słabości i potrzeby Bożego miłosierdzia. Wierni proszą o powstrzymanie „gniewu Srogiego”, co odnosi się do sprawiedliwości Bożej, ale jednocześnie do nadziei na Jego miłosierdzie. Ta część pieśni jest wyrazem pokory i uznania potrzeby Bożej łaski w życiu każdego człowieka.
Prośba o miłosierdzie i pokój
W trzeciej zwrotce pieśni pojawia się błaganie o Boże miłosierdzie nad „nami grzesznymi”. Jest to wyraz świadomości grzeszności ludzkiej i potrzeby przebaczenia. Prośba, aby Bóg „nie raczył pogardzać prośbami naszymi”, wskazuje na ufność w Jego miłosierdzie i gotowość do wysłuchania modlitw wiernych.
Wierni proszą również o pokój i ochronę przed złem, co jest wyrazem troski o dobro wspólnoty i świata. Modlitwa o „wyniszczenie złych rad” i „wykorzenienie zdrad” jest prośbą o Bożą interwencję w sprawy ludzkie, o ochronę przed grzechem i jego konsekwencjami. Ta część pieśni jest także wezwaniem do działania w duchu ewangelicznym, przeciwstawiając się złu i promując dobro.
Nadzieja na zbawienie i wieczne życie
Ostatnia zwrotka pieśni koncentruje się na eschatologicznej nadziei na zbawienie i wieczne życie. Prośba o ratunek „kiedy przyjdzie z światem tym rozstanie” odnosi się do końca życia ziemskiego i przejścia do wieczności. Wierni wyrażają wiarę w to, że dzięki Eucharystii, która jest „Posiłkiem” duchowym, będą mogli oglądać Boga „łaskawego” w wieczności.
Pragnienie oglądania Boga „łaskawego” jest wyrazem tęsknoty za pełnią komunii z Bogiem, która będzie udziałem wiernych w życiu wiecznym. Ta część pieśni jest wyrazem chrześcijańskiej nadziei, która jest zakorzeniona w wierze w zmartwychwstanie i życie wieczne. Pieśń kończy się na tonie ufności i optymizmu, podkreślając, że mimo grzeszności i słabości ludzkiej, jest nadzieja na ostateczne zbawienie i spotkanie z Bogiem.
