Gdy kiedyś Pan, powróci znów – tekst
Gdy kiedyś Pan
– gdy kiedyś Pan,
Powróci znów
– powróci znów,
Gdy kiedyś Pan powróci znów –
obyśmy też tam byli,
Gdy kiedyś Pan powróci znów
Gdy święci swój
– gdy święci swój,
Opuszczą grób
– opuszczą grób
Gdy święci swój opuszczą grób –
obyśmy też tam byli,
Gdy święci swój opuszczą grób
Gdy Boga tron
– gdy Boga tron,
Otoczą w krąg
– otoczą w krąg
Gdy Boga tron otoczą w krąg –
obyśmy też tam byli,
Gdy Boga tron otoczą w krąg
Gdy księgę swą
– gdy księgę swą,
Otworzy Bóg
– otworzy Bóg
Gdy księgę swą otworzy Bóg –
obyśmy też tam byli,
Gdy księgę swą otworzy Bóg
Gdy po imieniu
– gdy po imieniu,
Wezwie Pan
– wezwie Pan
Gdy po imieniu wezwie Pan –
obyśmy też tam byli,
Gdy po imieniu wezwie Pan
Gdy ucztę nam
– gdy ucztę nam,
Zgotuje Bóg
– zgotuje Bóg
Gdy ucztę nam zgotuje Bóg –
obyśmy też tam byli,
Gdy ucztę nam zgotuje Bóg
Gdy zabrzmi pieśń
– gdy zabrzmi pieśń:
„Alleluja!”
– „alleluja!”
Gdy zabrzmi pieśń „alleluja!” –
obyśmy też tam byli,
Gdy zabrzmi pieśń „alleluja!”
Interpretacja
Symbolika powrotu Pana i oczekiwanie na zbawienie
Pieśń „Gdy kiedyś Pan, powróci znów” jest głęboko zakorzeniona w chrześcijańskiej teologii eschatologicznej, która zajmuje się ostatecznymi rzeczami, takimi jak powrót Chrystusa, zmartwychwstanie i Sąd Ostateczny. Refren „Gdy kiedyś Pan powróci znów – obyśmy też tam byli” wyraża tęsknotę i nadzieję na bycie obecnym przy powrocie Chrystusa, co jest centralnym elementem wiary chrześcijańskiej. Ta fraza podkreśla również poczucie wspólnoty i jedności wierzących, którzy pragną być razem w obliczu ostatecznego zbawienia.
W chrześcijaństwie powrót Chrystusa jest obietnicą, która daje nadzieję i pocieszenie w obliczu trudności życia doczesnego. Tekst pieśni podkreśla, że to wydarzenie jest nie tylko nieuniknione, ale i pożądane przez wierzących. Pragnienie bycia w obecności Pana w momencie Jego powrotu jest wyrazem głębokiej wiary i zaufania do Bożego planu zbawienia.
Zmartwychwstanie świętych jako triumf nad śmiercią
Wers „Gdy święci swój opuszczą grób” odnosi się do chrześcijańskiej doktryny zmartwychwstania, według której wierzący, którzy odeszli przed powrotem Chrystusa, zostaną wskrzeszeni do nowego życia. To zmartwychwstanie jest zwycięstwem nad śmiercią i spełnieniem obietnicy wiecznego życia. W kontekście pieśni, obyśmy też tam byli, wyraża nadzieję na udział w tym triumfie i potwierdza wiarę w obietnicę wieczności.
Zmartwychwstanie świętych jest kluczowym elementem chrześcijańskiej nadziei i wyraża przekonanie, że śmierć nie jest końcem, ale przejściem do nowego, pełniejszego życia w obecności Boga. Ta część pieśni przypomina słuchaczom o obietnicy, że śmierć została pokonana przez zmartwychwstanie Chrystusa i że wierzący również będą mieli udział w tym zwycięstwie.
Wizja tronu Bożego i uniwersalnego sądu
Fragment „Gdy Boga tron otoczą w krąg” nawiązuje do wizji tronu Bożego, który jest symbolem Jego majestatu i władzy. W chrześcijańskiej eschatologii tron Boży jest często związany z Sądem Ostatecznym, podczas którego Bóg osądzi wszystkich ludzi. Bycie w obecności tronu Bożego oznacza uczestnictwo w ostatecznym wydarzeniu historii ludzkości, gdzie sprawiedliwość zostanie ostatecznie ustanowiona.
Werset „obyśmy też tam byli” w kontekście tronu Bożego podkreśla pragnienie bycia uznanych za godnych przez Boga i uczestnictwa w Jego królestwie. Otoczenie tronu Bożego przez wierzących jest wyrazem ich dążenia do świętości i pragnienia bycia blisko Boga. To także przypomnienie, że życie doczesne jest przygotowaniem do wieczności i że każdy czyn będzie poddany Bożemu sądowi.
Otwarcie księgi życia i indywidualny sąd
Wers „Gdy księgę swą otworzy Bóg” odnosi się do biblijnego motywu księgi życia, w której zapisane są imiona tych, którzy otrzymają zbawienie. Otwarcie tej księgi przez Boga symbolizuje moment indywidualnego sądu, w którym każda osoba zostanie osądzona na podstawie swoich uczynków i wiary. Pragnienie bycia obecnym przy otwarciu księgi życia jest wyrazem wiary w Bożą sprawiedliwość i miłosierdzie.
Wyrażenie „obyśmy też tam byli” w kontekście otwarcia księgi życia podkreśla nadzieję na to, że imiona słuchaczy będą zapisane w księdze życia, co jest równoznaczne z otrzymaniem wiecznego zbawienia. Jest to również przypomnienie o konieczności prowadzenia życia zgodnego z Bożymi przykazaniami i ostatecznym celem, jakim jest zjednoczenie z Bogiem.
Osobiste wezwanie przez Boga i relacja z Nim
„Gdy po imieniu wezwie Pan” mówi o osobistym aspekcie relacji z Bogiem, gdzie każdy wierzący jest wezwany po imieniu, co podkreśla indywidualną więź z Stwórcą. W chrześcijaństwie każda osoba jest cenna i znana Bogu, a wezwanie po imieniu jest wyrazem Jego miłości i troski. Być wezwanym po imieniu przez Pana oznacza uznanie i akceptację przez Boga, co jest głęboko pocieszające i afirmujące dla wierzącego.
Refren „obyśmy też tam byli” w kontekście wezwania po imieniu ma szczególne znaczenie, ponieważ wskazuje na pragnienie bycia rozpoznanym i zaakceptowanym przez Boga jako Jego dziecko. To pragnienie bycia obecnym, kiedy Bóg wzywa, jest wyrazem głębokiego pragnienia bliskości z Bogiem i uczestnictwa w Jego zbawczym planie.
Uczta przygotowana przez Boga jako symbol wiecznej radości
Werset „Gdy ucztę nam zgotuje Bóg” wykorzystuje metaforę uczty, która w tradycji biblijnej często symbolizuje radość, wspólnotę i obfitość zbawienia. Uczta przygotowana przez Boga jest obrazem wiecznej radości i komunii z Bogiem oraz ze wszystkimi świętymi. Pragnienie bycia na uczcie zgotowanej przez Boga jest wyrazem tęsknoty za pełnią życia, jaką oferuje obecność Boga.
Refren „obyśmy też tam byli” w kontekście Bożej uczty podkreśla nadzieję na uczestnictwo w wiecznej radości i wspólnocie, która jest obiecana wierzącym. Jest to również przypomnienie, że życie doczesne jest tylko wstępem do wiecznej uczty w Królestwie Bożym, gdzie każdy będzie miał swoje miejsce przygotowane przez Boga.
Alleluja jako wyraz radości i triumfu
Ostatni wers „Gdy zabrzmi pieśń „alleluja!”” odnosi się do chwili, kiedy chwała Boża zostanie objawiona w całej pełni, a pieśń alleluja stanie się wyrazem radości i triumfu. Alleluja, co oznacza „Chwalcie Pana”, jest tradycyjnym wyrazem uwielbienia w chrześcijaństwie i symbolizuje ostateczne zwycięstwo dobra nad złem.
W kontekście pieśni, fraza „obyśmy też tam byli” wyraża pragnienie uczestniczenia w tej radosnej chwili uwielbienia Boga. Brzmienie pieśni alleluja jest momentem, w którym wierzący doświadczają pełni Bożej obecności i mogą w pełni wyrazić swoją wdzięczność i miłość do Stwórcy. Jest to apogeum nadziei i spełnienia dla każdego, kto wierzy w obietnicę zbawienia.