Ona jedna wzgardzona Magdalena – tekst
Panie popatrz codziennie winie drugich,
Trzymam w ręku mój kamień by nim rzucić,
I nie rzucam, bo grzech mój przypomniałeś,
I uciekam choć lepiej było wrócić
Podaruj, podaruj mi Panie
Słowa które darowałeś Magdalenie
Podaruj, podaruj mi Panie
Tylko jedno, tylko twoje przebaczenie
Podaruj, podaruj mi Panie
Słowa które darowałeś Magdalenie
Podaruj, podaruj mi Panie
Tylko jedno, tylko twoje przebaczenie
2 Ona jedna wzgardzona Magdalena,
W swojej prawdzie przed tobą panie stała
Ona jedna przez wszystkich potępiona,
Dar największy od ciebie otrzymała
Podaruj, podaruj mi Panie
Słowa które darowałeś Magdalenie
Podaruj, podaruj mi Panie
Tylko jedno, tylko twoje przebaczenie
Podaruj, podaruj mi Panie
Słowa które darowałeś Magdalenie
Podaruj, podaruj mi Panie
Tylko jedno, tylko twoje przebaczenie
3 Panie widzisz dziś zginam swe kolana
Dziś przed Tobą w prawdzie chcę stanąć cały
I wyciągam ku Tobie swoje dłonie
Panie nie daj, by puste pozostały
Podaruj, podaruj mi Panie
Słowa które darowałeś Magdalenie
Podaruj, podaruj mi Panie
Tylko jedno, tylko twoje przebaczenie
Podaruj, podaruj mi Panie
Słowa które darowałeś Magdalenie
Podaruj, podaruj mi Panie
Tylko jedno, tylko twoje przebaczenie
Interpretacja
Refleksja nad ludzką skłonnością do osądzania
W pierwszej zwrotce pieśni „Ona jedna wzgardzona Magdalena” pojawia się motyw ludzkiej tendencji do osądzania innych. Osoba wypowiadająca się w utworze przyznaje, że codziennie skłonna jest patrzeć na winy drugich ludzi, trzymając w ręku kamień, symbol gotowości do rzucenia oskarżeń. Jednak w obliczu uświadomienia sobie własnych grzechów, kamień pozostaje nierzucony. To moment introspekcji, w którym podmiot liryczny dostrzega własną niedoskonałość i potrzebę zrozumienia, że każdy jest obarczony winą.
W tej części pieśni wyraźnie widoczne jest nawiązanie do biblijnej historii o kobiecie przyłapanej na cudzołóstwie, którą przyprowadzono do Jezusa, aby ją osądził. Jezus jednak odwraca sytuację, wskazując na grzechy oskarżycieli i podkreślając, że nikt nie jest bez winy. Podmiot liryczny pragnie uzyskać przebaczenie podobne do tego, które otrzymała Maria Magdalena, co wskazuje na głęboką potrzebę miłosierdzia i akceptacji.
Postać Marii Magdaleny jako wzór przebaczenia
W drugiej zwrotce pieśni centralną postacią jest Maria Magdalena, przedstawiona jako kobieta wzgardzona i potępiona przez wszystkich, ale stojąca w swojej prawdzie przed Bogiem. Magdalena jest tutaj symbolem każdego człowieka, który mimo grzechów i potępienia, może liczyć na Boże miłosierdzie. Utwór podkreśla, że dar przebaczenia, który otrzymała, jest największym z możliwych darów, a jej postać staje się przykładem nadziei dla każdego, kto poszukuje łaski i zrozumienia.
Wzmianka o Magdalenie ma na celu nie tylko przypomnieć o jej historii, ale także ukazać głęboką transformację, jaką przeszła dzięki spotkaniu z Chrystusem. Przebaczenie, które otrzymała, zmieniło jej życie i dało nowy początek. Podmiot liryczny pragnie doświadczyć podobnej zmiany, prosząc o słowa przebaczenia, które mogą uwolnić od ciężaru winy i umożliwić nowy start.
Prośba o przebaczenie i przemianę
Trzecia zwrotka pieśni to bezpośrednia prośba skierowana do Boga o przebaczenie i łaskę. Podmiot liryczny klęka, co jest gestem pokory i uznania wyższości Bożej, wyrażając pragnienie, aby stanąć w prawdzie całym swoim bytem. Wyciągnięte dłonie symbolizują gotowość do przyjęcia daru przebaczenia i otwartość na działanie łaski. Jest to wyraz głębokiej tęsknoty za oczyszczeniem i duchową odnową.
Prośba o to, aby dłonie nie pozostały puste, odzwierciedla pragnienie konkretnej odpowiedzi i działania ze strony Boga. Podmiot liryczny nie szuka pustych obietnic, ale realnej zmiany w swoim życiu, która jest możliwa dzięki Bożemu przebaczeniu. Ta część pieśni podkreśla uniwersalne ludzkie pragnienie bycia zrozumianym, zaakceptowanym i kochanym mimo własnych słabości i błędów.
