Akatyst ku czci Bogurodzicy – tekst
KONTAKION 1
O, Waleczna Hetmanko, zwycięską wdzięczności pieśń, z niewoli wyswobodzeni, słudzy Twoi, niesiem Ci, Bogarodzico. Ty, która posiadasz moc niezwyciężoną, od wszelkich nieszczęść wybaw nas, byśmy do Ciebie wołali: Witaj, oblubienico Dziewicza.
STASIS PIERWSZA
IKOS1
Archanioł z nieba posłan był, by witaj Matce Boga rzekł. A kiedy ujrzał, że na jego bezcielesny głos bierzesz na siebie ciało, Panie, stanął w zachwycie wołając do Niej:
Witaj, przez którą jaśnieje radość,
Witaj, dla której klątwa odpuszczona,
Witaj, która Adama podnosisz z upadku,
Witaj, która od łez uwalniasz Ewę
Witaj, o wysokości, pojęciom ludzkim niedostępna,
Witaj, głębiono nawet anielskim okiem niezbadana,
Witaj, bo jesteś tronem Króla,
Witaj, bo dźwigasz Tego, co wszystkie dźwiga rzeczy.
Witaj, gwiazdo Słońce nam ukazująca,
Witaj, łono Boskiego wcielenia,
Witaj, przez którą stworzenie się odnawia,
Witaj, przez którą Stwórca dzieckiem się staje.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 2
Bacząc Najświętsza Panna na swoje dziewictwo do Gabriela śmiało rzecze: Dziwne twej mowy znaczenie i duszy mojej do pojęcia trudne. Poczęcie bowiem bez męża udziału i macierzyństwo głosisz mi wołając: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.
IKOS 2
Czeka Dziewica z upragnieniem na poznanie niepozwalanego i rzecze Bożemu słudze: Czyż łono moje dziewicze może począć i porodzić Syna Powiedz mi. A on w bojaźni i czci rzekł Jej wołając:
Witaj, wtajemniczona w niewymowną radę,
Witaj, pełna wiary w sprawy milczenia godne,
Witaj, któraś przedsmakiem cudów Chrystusowych ,
Witaj pełnio wszystkiego, co o Nim jest prawdą.
Witaj, drabino, po której sam Bóg z nieba zstąpił,
Witaj, moście wiodący z ziemi ku niebiosom,
Witaj, cudzie, o którym słów brak jest aniołom,
Witaj, rano bolesna zadana demonom.
Witaj, światłość rodząca w sposób niewymowny,
Witaj, któraś nikomu nie wyjawiła swej tajemnicy,
Witaj, która przekraczasz wiedzę wszystkich mędrców,
Witaj, która wierzącym rozjaśniasz umysły,
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 3
Dziewicę, co męża nie znała, Moc Najwyższego okryła cieniem ku poczęciu; a Jej łono nietknięte urodzajną uczyniła rolą dla wszystkich, którzy chcą mieć zbawienie tak oto śpiewając: Alleluja.
Alleluja, alleluja ,alleluja.
IKOS 3
Elżbietę nawiedzić pobiegła Panna napełniona Bogiem. Dziecię w łonie Elżbiety zaraz rozpoznało Jej pozdrowienie z radością i skokiem tylko zamiast śpiewu wołało do Bogurodzicy:
Witaj, konarze pnia, co nie usycha,
Witaj, pole rodzące Owoc nieskalany,
Witaj, uprawiająca pole Rolnika ludzi przyjaciela,
Witaj, która nam rodzisz Rodziciela życia.
Witaj, niwo dająca obfitość zmiłowań,
Witaj, stole pełny bogactw pojednania,
Witaj, bo nam gotujesz łąkę słodkich rozkoszy,
Witaj, bo duszom przystań spokojną sposobisz.
Witaj, modlitwy kadzidło pachnące,
Witaj, całego świata ceno pojednania,
Witaj, dobroci Boża śmiertelnym życzliwa,
Witaj, któraś śmiertelnych śmiałym przystępem do Boga.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 4
Falami sprzecznych myśli szarpany jak burzą chwiał się i gubił Józef. Patrząc na Ciebie, dotąd nietkniętą od męża, snuł ciemny domysł o tajemnym związku, o Nienaganna. Lecz pouczony od Ducha Świętego o tym poczęciu, zawołał: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.
STASIS DRUGA
IKOS 4
Gdy usłyszeli pasterze aniołów śpiewanie o przyjściu Chrystusa ciele, pobiegli jak do pasterza ujrzeli go jak Baranka bez skazy, na łonie Maryi się pasł, a oni hymn Jej śpiewali:
Witaj, matko Baranka i Pasterza,
Witaj, zagrodo duchowych owieczek,
Witaj, obrono od wilków niewidzialnych,
Witaj, bramy raju nam otwierająca.
Witaj, bo z ziemią śpiewają radosne niebiosa,
Witaj, bo z niebem pląsa szczęśliwa ziemia,
Witaj, Ty apostołów niemilknące usta,
Witaj, niezwyciężone męstwo zwycięstwa wieniec noszących.
Witaj, podporo wiary naszej mocna,
Witaj, łaski dowodzie jasny,
Witaj, która piekło ogałacasz,
Witaj, która nas chwałą przyodziewasz.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 5
Hen, ku Bogu lecącej gwiazdy blaskiem urzeczeni poszli za nią Magowie, a trzymając się mocno niebieskiej latarni znaleźli w jej promieniach potężnego Władcę, i dostępując do Niedostępnego witali Go wołając: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.
IKOS 5
I gdy ujrzeli synowie Chaldei na rękach Dziewicy Tego, co ludzi stworzył swą ręką, rozpoznali w Nim Pana, choć przyjął na się postać sługi. Skwapliwe uczcili Go swymi darami, a Błogosławionej wołali:
Witaj, Matko Gwiazdy niezachodzącej,
Witaj, promieniu dnia mistycznego,
Witaj, gasząca zarzewie fałszu,
Witaj, oświęcająca wyznawców Trójcy Świętej.
Witaj, przez którą tyran nieludzki wygnany ze swojego władztwa,
Witaj, ukazująca Chrystusa – Pana, ludzi Przyjaciela,
Witaj, wyzwalająca od pogańskiego bałwochwalstwa,
Witaj, ocalająca od brudnych uczynków.
Witaj, kładąca kres pogańskiej czci ognia,
Witaj, tłumiąca płomień namiętności,
Witaj, przewodniczko wierzących po drodze mądrości,
Witaj, radości wszech ludzkich pokoleń.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 6
Jakże zmienieni w Boga niosących heroldów wracali do Babilonu Magowie. Spełniając Twe polecenie wszystkim głosili o Tobie, żeś Zbawcą, lecz pominęli Heroda – głupca, co śpiewać nie umiał: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.
IKOS 6
Kiedyś Egipt oświecił światłem swojej prawdy, przepędziłeś precz ciemności błędu. Bożki egipskie, o Zbawco, nie mogły sprostać Twej sile – runęły. A z ich niewoli wyrwani wołali do Bogurodzicy:
Witaj, która ludzi prostujesz ku górze,
Witaj, która demony strącasz do przepaści,
Witaj, błędu depcąca szaleństwo,
Witaj, ujawniająca ułudę bałwanów.
Witaj, morze, w którym faraon utonął duchowy,
Witaj, skało, z której źródło tryska dla spragnionych życia,
Witaj, słupie ognisty, wiodący przez ciemność,
Witaj, osłono nad światem szersza niźli chmura.
Witaj, pokarmie mannę nam zastępujący,
Witaj, Służebnico Świętego Pokarmu,
Witaj, ziemio Bożej obietnicy,
Witaj, miodem i mlekiem płynąca.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 7
Lepszego pragnąc świata i odejścia w wieczność chciał Symeon opuścić ziemi tej marność. I wtedy dałeś mu się dzieckiem, lecz on rozpoznał pełnię Boga w Tobie, podziwiał mądrość Twoją niewymowną i wołał : Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.
STASIS TRZECIA
IKOS 7
Moc swą zjawiając Stwórca, nowe ukazał stworzenie nam, którzy przezeń jesteśmy. Z łona, co nie zaznało nasienia, wyszedł i ustrzegł to łono nienaruszone, abyśmy cud ten uznając chwalili je i wołali:
Witaj, kwiecie nigdy nie więdnący,
Witaj, korono wstrzemięźliwości,
Witaj, prawzorze jasny naszego zmartwychwstania,
Witaj, ukazująca nam życie anielskie.
Witaj, drzewo o słodkim Owocu, pokarmie wierzących,
Witaj, listowie, w którego obfitym cieniu wielu się ukrywa,
Witaj, boś w łonie nosiła zbłąkanych Przewodnika,
Witaj, boś porodziła Wybawiciela pojmanych.
Witaj, Ty łagodzisz Sędziego gniew sprawiedliwy,
Witaj, przebaczenie niosąca dla wielu grzeszników,
Witaj, szato dojrzałości ogołoconych z prawa do mówienia,
Witaj, miłości wszelkie przewyższająca pragnienie.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 8
Narodzenie inne i obce naszemu widząc, stańmy się obcy światu, a umysł nasz skierujmy ku niebu. Przez to Narodzenie Najwyższy objawił się na ziemi pokornym człowiekiem, pragnąc ku górze prowadzić wszystkich, co doń wołają : Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.
IKOS 8
O, Słowo, przebywające w pełni doczesności, Ty nie opuszczasz wieczności swej wcale. Jesteś wśród nas nieograniczone. Albowiem Boskie ku nam zejście Nie było tylko zmianą miejsca – te narodziny z Dziewicy, co Boga pełna słucha naszych głosów :
Witaj, Ty, co ograniczasz Nieograniczonego
Witaj, bramo wzniosłej tajemnicy,
Witaj, nowino sprzeciw budząca niewiernych,
Witaj, chwało nieobalona wierzących.
Witaj, tronie najświętszy Tego, co jest nad Cherbury,
Witaj, mieszkanie wzniosłe Tego, co ponad Serafy,
Witaj, która jednoczysz, co niepojednane,
Witaj, która dziewiczość łączysz z macierzyństwem.
Witaj, przez którą przestępstwo się gładzi,
Witaj, przez którą raj nam się otwiera,
Witaj, kluczu królestwa Chrystusa,
Witaj, nadziejo szczęśliwej wieczności.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 9
Podziwiali aniołowie wielkie dzieło Twojego wcielenia. Widzieli jak nieprzystępny, Boże, stałeś się przystępnym dla wszystkich człowiekiem. Zamieszkałeś między nami, słuchając wołania: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.
IKOS 9
Retorzy, słów wielu miłośnicy, milkną przed Tobą jak ryby bezgłośne, widzimy to, Bogurodzico. Nie mogą bowiem powiedzieć, jak pozostając dziewicą możesz rodzić. My jednak tajemnicę Twoją podziwiając, wołamy z wiarą:
Witaj, naczynie Bożej Mądrości,
Witaj, skarbnico Jego opatrzności,
Witaj, która mędrcom wytykasz niemądrość,
Witaj, która uczonym wykazujesz nieuctwo.
Witaj, bo przemądrzali badacze stali się głupcami,
Witaj, bo twórcy mitów marnie przeminęli,
Witaj, boś zerwała Ateńczyków sidła
Witaj, bo sieci Rybakom napełniasz
Witaj, wyciągająca z otchłani niewiedzy,
Witaj, wzbogacająca poznanie u wielu,
Witaj, korabiu pragnących zbawienia,
Witaj, porcie płynących przez życie.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 10
Samym sobą chcąc świat ocalić i uładzić przyszedł nieprzymuszony Sprawca ładu, a chociaż Bogiem jest nasz Pasterz, ukazał się wśród nas podobnym nam Barankiem. I nas, podobnych sobie, wzywając do siebie jako Bóg słyszy wołanie: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.
STASIS CZWARTA
IKOS 10
Spieszą do Ciebie Dziewice, boś murem im obronnym i wszystkim, co Cię wzywają, Bogurodzico Dziewico, Nieba i Ziemi Stworzyciel przyozdobił Cię łaską, o Nieskalana. A zamieszkawszy w Twoim łonie, nauczył wszystkich wznosić głos do ciebie:
Witaj, o wzniosła kolumno dziewictwa,
Witaj, o bramo wiecznego zbawienia,
Witaj, pierwszy owocu odrodzenia w Duchu,
Witaj, szafarko wszech dobrodziejstw Bożych.
Witaj, która odradzasz tych, co w grzechu są poczęci,
Witaj, dająca mądrość tym, co nieroztropni,
Witaj, odpędzająca tego, co dusze uwodzi,
Witaj, rodząca Siewcę niewinności.
Witaj, alkowo przeczystych zaślubin,
Witaj, zaślubiająca dusze wierne Panu,
Witaj, o piękna dziewic żywicielko,
Witaj, weselna dusz świętych przyjaciółko.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 11
Śpiew pochwalny zawodzi, gdy objąć chce pełnię Twych zmiłowań. Choćbyśmy ofiarowali Ci ody tak liczne, jak ziarnka piasku, o Królu święty nie osiągnęlibyśmy nigdy godnej miary tego, co dajesz nam, którzy wołamy do Ciebie: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.
IKOS 11
Ty, o Najświętsza Dziewico, jawisz się nam w ciemnościach, jak światłodajna pochodnia. Niematerialne zapalając światło, wiedziesz wszystkich do poznania Boga, swoim blaskiem rozjaśniając umysły naszym uczczona wołaniem:
Witaj, promieniu Słońca duchowego,
Witaj, odbicie Światłości nieprzystępnej,
Witaj, błyskawico dusze oświecająca,
Witaj, gromie nieprzyjaciół rażący.
Witaj, bo nam wysyłasz Światło jaśniejące,
Witaj, bo nam wypuszczasz obficie płynącą Rzekę,
Witaj, obrazie uzdrawiającej sadzawki,
Witaj, niszcząca grzechu zmazę haniebną.
Witaj, któraś kąpielą obmywającą sumienia,
Witaj, dzbanie mieszalny, w którym radość się miesza,
Witaj, woni, dobry zapachu Chrystusa,
Witaj, życie mistycznej i radosnej uczty.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 12
Udzielić pragnął łaski przebaczenia za dawne winy Ten, co długi wszystkich ludzi gładzi. We własnej więc przybliżył się Osobie do tych, co oddalili się od Jego łaski, a potargawszy cyrograf ich winy, słyszy z ust wszystkich wołanie: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Ikos 12
Wielbiąc pieśniami Twego Syna, chwalimy hymnem wszyscy też i Ciebie, jako świątynię duchową, Bogurodzico. Ten, który mieszkał w Twoim łonie trzymając w dłoni wszystkie rzeczy, Pan nasz, uświęcił Cię i uczcił i nauczył nas wołać do Ciebie:
Witaj, namiocie Boga oraz Słowa,
Witaj, święta ponad święte świętych,
Witaj, arko złocona przez Ducha Świętego,
Witaj, niewyczerpana życia skarbnico.
Witaj, czcigodny diademie królów Bogobojnych,
Witaj, chwało wysoka kapłanów pobożnych,
Witaj, bastionie niezdobyty Kościoła świętego,
Witaj, murze nieobalony Królestwa Bożego.
Witaj, Ty, która wznosisz pomniki zwycięstwa,
Witaj, która obalasz nieprzyjaciół naszych,
Witaj, lekarstwo dla ciała mojego,
Witaj, duszy mojej ocalenie.
Witaj, Oblubienico Dziewicza.
KONTAKION 13
Zaiste, godna jesteś, Matko, wszelkiej chwały, któraś między wszystkimi świętymi Najświętsze zrodziła Słowo. Racz przyjąć teraz ten nasz dar, od wszelkiego nieszczęścia nas broń wszystkich. Od przyszłej kary wybaw nas, którzy pospołu do Ciebie wołamy: Alleluja.
Alleluja, alleluja, alleluja.
Interpretacja
Kontakion 1
Akatyst ku czci Bogurodzicy rozpoczyna się od wyrażenia głębokiego szacunku i wdzięczności wobec Maryi, określanej jako „Waleczna Hetmanko”. Tytuł ten podkreśla jej rolę jako obrończyni i przewodniczki wiernych, co jest odzwierciedleniem kultu maryjnego w chrześcijaństwie. Pieśń ta jest śpiewem wolności, wyrażającym radość i ulgę po wyzwoleniu z niewoli, co może być rozumiane zarówno dosłownie, jak i duchowo. Maryja jest tu przedstawiona jako ta, która posiada „moc niezwyciężoną” i jest w stanie wybawić wiernych od wszelkich nieszczęść.
Ikos 1 kontynuuje temat cudowności Maryi, wprowadzając postać Archanioła Gabriela, który zwiastuje jej boskie macierzyństwo. W tej części pieśni podkreślona jest wyjątkowość i tajemnica wcielenia Boga, a także rola Maryi jako matki Jezusa. Przez wezwania „Witaj”, wyrażana jest radość i podziw dla różnych aspektów jej osoby i misji, takich jak „gwiazdo Słońce nam ukazująca” czy „łono Boskiego wcielenia”.
Kontakion 2
W Kontakionie 2 pojawia się motyw dialogu między Maryją a Archaniołem Gabrielem. Maryja, jako Dziewica, zastanawia się nad możliwością poczęcia bez udziału mężczyzny. To wyraża ludzką zdolność do zadawania pytań i poszukiwania zrozumienia nawet w obliczu boskiego cudu. Alleluja, które pojawia się jako refren, jest wyrazem wiary i akceptacji dla tajemnicy, która przekracza ludzkie pojmowanie.
Ikos 2 pogłębia temat wiary i tajemnicy, akcentując, że Maryja została wtajemniczona w „niewymowną radę” i stała się świadkiem oraz uczestnikiem cudów Chrystusowych. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni podkreślają jej rolę jako pośredniczki między niebem a ziemią, mostu łączącego ludzkość z Bogiem.
Kontakion 3
Kontakion 3 opisuje wizytę Maryi u swojej krewniaczki Elżbiety, która również oczekiwała cudownego narodzenia syna, Jana Chrzciciela. Maryja jest tu pełna Boga, a Jej pozdrowienie sprawia, że dziecko w łonie Elżbiety z radością reaguje. To wydarzenie jest interpretowane jako potwierdzenie świętości i wyjątkowości Maryi.
Ikos 3 rozwija ten motyw, przedstawiając Maryję jako „konarze pnia, co nie usycha” i „niwo dająca obfitość zmiłowań”. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni podkreślają jej rolę jako matki życia i pośredniczki łaski.
Kontakion 4
W Kontakionie 4 pojawia się postać Józefa, narzeczonego Maryi, który początkowo waha się w obliczu jej niespodziewanej ciąży. Jego wątpliwości są rozwiązane przez objawienie od Ducha Świętego, który wyjaśnia mu tajemnicę wcielenia. Alleluja ponownie pojawia się jako wyraz akceptacji i wiary w boski plan.
Ikos 4 kontynuuje temat wiary i zaufania, przedstawiając Maryję jako „matko Baranka i Pasterza” oraz „bramę raju nam otwierającą”. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni są wyrazem uznania dla jej roli w historii zbawienia.
Kontakion 5
Kontakion 5 opowiada o wizycie Mędrców, którzy podążali za gwiazdą, by znaleźć i oddać hołd nowo narodzonemu Jezusowi. Maryja jest tu przedstawiona jako Matka Gwiazdy niezachodzącej, co symbolizuje Jezusa jako światłość świata.
Ikos 5 rozwija temat oświecenia i prawdy, które Maryja przynosi światu jako matka Chrystusa. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni podkreślają jej rolę w objawieniu Boga ludziom i zwycięstwie nad fałszem.
Kontakion 6
W Kontakionie 6 mowa jest o wpływie, jaki Maryja i Jej Syn wywarli na Egipt, symbolizujący świat pogański. Maryja jest tu przedstawiona jako ta, która „ludzi prostujesz ku górze”, co oznacza prowadzenie ludzkości do duchowego wzrostu i zbawienia.
Ikos 6 kontynuuje temat przemiany i oświecenia, przedstawiając Maryję jako „morze, w którym faraon utonął duchowy” i „słupie ognisty, wiodący przez ciemność”. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni są wyrazem uznania dla jej roli jako przewodniczki i obrończyni wiary.
Kontakion 7
W Kontakionie 7 pojawia się postać Symeona, który pragnie zobaczyć Mesjasza przed swoją śmiercią. Narodzenie Jezusa jest tu przedstawione jako nowe stworzenie, które Bóg ukazuje światu przez Maryję.
Ikos 7 rozwija temat zmartwychwstania i życia wiecznego, które Maryja ukazuje jako matka Jezusa. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni są wyrazem uznania dla jej roli w objawieniu życia anielskiego i duchowego odrodzenia.
Kontakion 8
W Kontakionie 8 Maryja jest przedstawiona jako pośredniczka, która łączy niebo i ziemię. Jej narodziny są wydarzeniem, które otwiera ludziom drogę do duchowego wzrostu i jednoczenia się z Bogiem.
Ikos 8 kontynuuje temat jedności i harmonii, podkreślając, że Maryja jest „bramą wzniosłej tajemnicy” i „tronem najświętszym”. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni są wyrazem uznania dla jej roli jako miejsca spotkania ludzkości z Bogiem.
Kontakion 9
W Kontakionie 9 Maryja jest przedstawiona jako pochodnia, która przynosi światło i prawdę światu. *ej rola jako matki Boga jest tu ukazana jako centralny punkt objawienia Bożego wcielenia.
Ikos 9 rozwija temat oświecenia i mądrości, które Maryja przynosi jako matka Jezusa. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni są wyrazem uznania dla jej roli w rozjaśnianiu umysłów i prowadzeniu do poznania Boga.
Kontakion 10
W Kontakionie 10 Maryja jest przedstawiona jako wzór dziewictwa i czystości. Jej narodziny są wezwaniem do odnowy duchowej i moralnej dla wszystkich, którzy pragną zbliżyć się do Boga.
Ikos 10 kontynuuje temat czystości i świętości, przedstawiając Maryję jako „wzniosłą kolumnę dziewictwa” i „bramę wiecznego zbawienia”. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni są wyrazem uznania dla jej roli jako wzoru i przewodniczki na drodze do zbawienia.
Kontakion 11
W Kontakionie 11 Maryja jest przedstawiona jako światło, które prowadzi ludzi do Boga. Jej rola jako matki Boga jest tu ukazana jako centralny element w dążeniu do zbawienia i poznania prawdy.
Ikos 11 rozwija temat światła i prawdy, które Maryja przynosi jako matka Jezusa. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni są wyrazem uznania dla jej roli w oświecaniu umysłów i serc.
Kontakion 12
W Kontakionie 12 Maryja jest przedstawiona jako pośredniczka łaski i przebaczenia. Jej rola jako matki Boga jest tu ukazana jako kluczowa w procesie odkupienia i zbawienia ludzkości.
Ikos 12 rozwija temat łaski i przebaczenia, które Maryja przynosi jako matka Jezusa. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni są wyrazem uznania dla jej roli jako świątyni duchowej i pośredniczki między Bogiem a ludźmi.
Kontakion 13
W Kontakionie 13 Maryja jest wychwalana jako Najświętsza Dziewica, która zrodziła Słowo Boże. Jest ona proszona o ochronę i wybawienie od wszelkiego nieszczęścia, co podkreśla jej rolę jako obrończyni i pośredniczki w modlitwie.
Pieśń kończy się wezwaniem „Alleluja”, które jest wyrazem wiary, nadziei i miłości do Maryi oraz Jej Syna, Jezusa Chrystusa. Wezwania „Witaj” w tej części pieśni są wyrazem uznania dla jej roli w historii zbawienia i w życiu każdego wierzącego.
