Kłaniam się Tobie – tekst
Kłaniam się Tobie, Przedwieczny Boże,
Którego niebo objąć nie może;
Ja, proch mizerny, przed Twą możnością
Z wojskiem Aniołów klękam z radością.
Tu Stwórcę swego wiarą wyznaję,
Kocham serdecznie, pokłon oddaję,
Cieszę się wielce z Twej Boskiej chwały,
Niech Ci się kłania z niebem świat cały.
Dziękuję za to, żeś się zostawił
W tym Sakramencie, abyś nas zbawił.
Za swoje łaski tu wyświadczone
Odbieraj od nas serca skruszone.
Przed Tronem Twoim serca składamy,
Oto pokornie wszyscy wołamy:
„Błogosław Panie swemu stworzeniu”
Broń od nieszczęścia, ciesz w utrapieniu.
Przed oczy Twoje nędzę stawiamy,
Ratuj, niech pomoc od Ciebie mamy.
Tyś Bogiem naszym, pięknością wieczną,
Bądź i obroną zawsze skuteczną.
„Zostawaj z nami, póki żyjemy,
W tym Sakramencie niech Cię wielbimy.
A gdy się zbliży z ciałem rozstanie,
Twym świętym Ciałem zasil nas Panie”.
Interpretacja
Wyrażenie Pokory i Czci wobec Boga
Pierwsza zwrotka pieśni „Kłaniam się Tobie” wprowadza nas w stan głębokiej pokory i czci wobec Boga. Słowa „Ja, proch mizerny, przed Twą możnością” podkreślają ludzką małość w kontraście do nieskończonej wielkości Bożej. Ta pokora jest wyrazem świadomości własnych ograniczeń i przemijalności w obliczu wieczności i wszechmocy Stwórcy. Zwracanie się do Boga jako „Przedwieczny Boże” podkreśla Jego transcendencję i nieograniczoną obecność poza czasem i przestrzenią. Klękanie „z wojskiem Aniołów” symbolizuje jedność człowieka z niebiańskimi istotami w akcie adoracji.
W tym kontekście, akt kłaniania się staje się wyrazem nie tylko szacunku, ale również głębokiej miłości i oddania. Jest to gest, który w kulturze chrześcijańskiej ma wymiar zarówno fizyczny, jak i duchowy, będąc wyrazem wewnętrznej postawy wobec Boga. Wspólne klękanie z aniołami wskazuje na uniwersalność kultu i adoracji Boga, która wykracza poza granice ziemskiego świata.
Wyznanie Wiary i Miłości
W drugiej zwrotce znajdujemy wyznanie wiary i miłości do Boga. „Tu Stwórcę swego wiarą wyznaję” to świadome i osobiste przyznanie się do przynależności do Boga, co jest istotą wyznania wiary. Miłość „serdeczna” do Boga jest tu przedstawiona jako naturalna odpowiedź na doświadczenie Jego chwały. W tym kontekście, pokłon oddany Bogu jest nie tylko aktem religijnym, ale również wyrazem głębokiego uczucia.
Pragnienie, aby „świat cały” kłaniał się Bogu, odzwierciedla uniwersalny charakter chrześcijańskiego posłannictwa. Jest to wyraz nadziei, że każda istota może doświadczyć tej samej radości i miłości, która płynie z relacji z Bogiem. W tej zwrotce pojawia się również motyw radości, która jest odpowiedzią na doświadczenie Boskiej chwały. Cieszę się wielce z Twej Boskiej chwały” to wyraz uczucia, które przekracza zwykłą radość, będąc głębokim doświadczeniem duchowym.
Podziękowanie i Ofiarowanie
Pieśń kontynuuje motyw wdzięczności wobec Boga za Jego obecność w Eucharystii. „Dziękuję za to, żeś się zostawił / W tym Sakramencie, abyś nas zbawił” to wyraz uznania za dar Jezusa Chrystusa, który pozostaje z ludźmi w postaci chleba i wina. To podziękowanie jest jednocześnie ofiarowaniem „serca skruszonego”, co oznacza gotowość do nawrócenia i zmiany życia w odpowiedzi na miłość Bożą.
Ofiarowanie „serc składamy” przed Tronem Bożym to akt całkowitego oddania się i zaufania. Jest to wyraz pragnienia, by całe życie było kierowane przez Bożą wolę. Wołanie „Błogosław Panie swemu stworzeniu” jest prośbą o opiekę i błogosławieństwo, które ma prowadzić przez trudy codzienności. To również prośba o obronę i pocieszenie w trudnych chwilach, co pokazuje, że wiara nie jest tylko aktem indywidualnym, ale również wspólnotowym.
Prośba o Ratunek i Opiekę
W kolejnych wersach pieśni pojawia się motyw prośby o ratunek i opiekę. „Przed oczy Twoje nędzę stawiamy” to wyraz świadomości własnej słabości i potrzeby wsparcia ze strony Boga. Prośba „Ratuj, niech pomoc od Ciebie mamy” jest wyrazem ufności w Bożą moc i gotowość do przyjęcia Jego pomocy. Jest to również wyraz pokory, gdyż człowiek uznaje, że sam nie jest w stanie poradzić sobie z trudnościami życia.
Określenie Boga jako „pięknością wieczną” podkreśla Jego doskonałość i niezmienność, co jest przeciwieństwem ludzkiej przemijalności. Prośba o bycie „obroną zawsze skuteczną” to wyraz nadziei na Bożą obecność i działanie w życiu człowieka. W tym kontekście, pieśń staje się nie tylko hymnem adoracji, ale również modlitwą o pomoc i ochronę.
Pragnienie Wiecznej Obecności Boga
Ostatnia zwrotka pieśni wyraża pragnienie wiecznej obecności Boga w życiu wierzących. „Zostawaj z nami, póki żyjemy” to prośba o ciągłą Bożą obecność, która ma być źródłem siły i inspiracji. Wielbienie Boga „w tym Sakramencie” odnosi się do Eucharystii, która jest centralnym punktem życia duchowego w katolicyzmie. To pragnienie, by przez całe życie zachować świadomość Bożej obecności i miłości.
Prośba o zasilanie „Twym świętym Ciałem” w momencie „z ciałem rozstanie” odnosi się do ostatnich chwil życia i nadziei na udział w życiu wiecznym. Jest to wyraz wiary w zmartwychwstanie i życie po śmierci, które jest obietnicą chrześcijaństwa. W tym kontekście, pieśń staje się wyrazem nadziei na ostateczne spotkanie z Bogiem i wieczne szczęście w Jego obecności.
