Otrzyjcie już łzy płaczący – tekst
Otrzyjcie już łzy płaczący,
żale z serca wyzujcie
Wszyscy w Chrystusa wierzący,
weselcie się, radujcie.
Bo zmartwychwstał samowładnie,
jak przepowiedział dokładnie.
Alleluja, alleluja,
Niechaj zabrzmi – Alleluja
Darmo kamień wagi wielkiej;
Żydzi na grób wtoczyli
Darmo dla pewności wszelkiej
zbrojnej straży użyli.
Na nic straż, pieczęć i skała,
nad grobem Pana się zdała.
Alleluja, alleluja, Niechaj zabrzmi – Alleluja
Bóg wszechmocny, Bóg natury,
wyższy nad wszystkie twory,
Wstaje z grobu, kruszy mury,
nie zna żadnej zapory.
Zdjęta trwogą straż upada
i prawie sobą nie włada.
Alleluja, alleluja, Niechaj zabrzmi – Alleluja
Salome i dwie Maryje
w grobie czasu rannego
Słyszały głos: „Pan wasz żyje.
tu tylko odzież Jego.
Idźcie i to wszystko,
coście widziały, uczniom ogłoście”.
Alleluja, alleluja, Niechaj zabrzmi – Alleluja
Niewiasty te się z nadziei
widzenia Pana cieszą
I zaraz do Galilei
z nowiną słodką śpieszą;
Oznajmują co widziały,
co im mówił Anioł biały.
Alleluja, alleluja, Niechaj zabrzmi – Alleluja
Do Emaus dwaj uczniowie idący,
smutni srodze,
Zatopieni z Nim w rozmowie,
nie poznali Go w drodze,
Aż gdy chleb im błogosławił
i zadumanych zostawił
Alleluja, alleluja, Niechaj zabrzmi – Alleluja
Także Pan i Magdalenie
żywy widzieć się daje
Która słodkie to widzenie
głośnio wszędzie wyznaje:
„Jezus zmartwychwstał prawdziwie,
Który cierpiał był zelżywie”.
Alleluja, alleluja, Niechaj zabrzmi – Alleluja
Bądźmy przeto zapewnieni,
że choć wszyscy pomrzemy,
z grobu kiedyś obudzeni,
także zmartwychwstaniemy
i potem już bezpiecznie
z Bogiem żyć będziemy wiecznie.
Alleluja, alleluja, niechaj zabrzmi – Alleluja.
Że Chrystus spod mocy czarta
plemię dobył Adama
I przez Zbawcę nam otwarta
stoi do nieba brama
Przez którą z otchłań ciemności zawiódł
rzesze do jasności.
Alleluja, alleluja, Niechaj zabrzmi – Alleluja
Jezu Chryste, dobry Panie,
Ciebie kornie prosimy –
niech przez Twoje zmartwychwstanie,
gdy i my powstaniemy,
z wybranymi Twymi
w niebie wiecznie oglądamy Ciebie.
Alleluja, alleluja, niechaj zabrzmi – Alleluja.
Interpretacja
Znaczenie tytułu i wezwania do radości
Pieśń „Otrzyjcie już łzy płaczący” rozpoczyna się od bezpośredniego apelu do wiernych, aby porzucili smutek i żal, co jest charakterystyczne dla okresu Wielkiego Postu, i zamiast tego przyjęli radosne nastawienie, które jest właściwe dla Świąt Wielkanocnych. Wzywanie do otrzeć łzy ma głębokie znaczenie symboliczne, ponieważ łzy są uniwersalnym symbolem smutku, żalu i cierpienia. W kontekście chrześcijańskim, wezwanie do radości wynika z przekonania o zmartwychwstaniu Chrystusa, co jest podstawą nadziei i zwycięstwa nad śmiercią.
W dalszej części pieśni, radość i nadzieja są podkreślane przez powtarzające się alleluja, co jest wyrazem triumfu i uwielbienia. To słowo, oznaczające „Chwalcie Pana”, jest używane w liturgii chrześcijańskiej jako okrzyk radości, szczególnie w okresie Wielkanocnym. W ten sposób pieśń nie tylko zachęca do zmiany emocjonalnego stanu, ale także do wyrażenia tej zmiany poprzez liturgiczne śpiewy i chwałę skierowaną do Boga.
Symbolika pustego grobu i zwycięstwa nad śmiercią
W kolejnych wersach pieśni pojawia się motyw pustego grobu, który jest centralnym punktem chrześcijańskiej wiary w zmartwychwstanie. Bezskuteczność środków zabezpieczających grób, takich jak ciężki kamień, pieczęć i straż, podkreśla, że boska moc Chrystusa nie zna ograniczeń i że śmierć została pokonana. Ta część pieśni przypomina wiernym, że wszystkie ludzkie próby zatrzymania życia są daremne w obliczu wszechmocy Boga.
Wzmianka o straży, która upada ze strachu, dodatkowo podkreśla bezmocność ludzkich działań wobec boskiego planu. Zdolność Chrystusa do przełamania fizycznych barier grobu jest metaforą dla Jego zwycięstwa nad duchowymi barierami grzechu i śmierci. W ten sposób pieśń przekazuje przesłanie ostatecznego triumfu życia nad śmiercią, co jest istotą świętowania Wielkanocy.
Postacie biblijne jako świadkowie zmartwychwstania
W pieśni pojawiają się postacie biblijne, takie jak Salome, dwie Maryje, uczniowie idący do Emaus oraz Maria Magdalena, którzy są przedstawieni jako świadkowie zmartwychwstania. Ich doświadczenia i reakcje na spotkanie zmartwychwstałego Chrystusa są ważne, ponieważ poprzez ich świadectwa wiara w zmartwychwstanie staje się bardziej namacalna i przekonująca dla słuchaczy lub czytelników pieśni.
Historia niewiast, które przybyły do grobu i zastały go pustego, a następnie zostały posłane, aby zwiastować zmartwychwstanie uczniom, podkreśla rolę kobiet jako pierwszych zwiastunek tej radosnej nowiny. Podobnie, opowieść o uczniach z Emaus, którzy rozpoznają Chrystusa dopiero podczas łamania chleba, przypomina o tym, że zrozumienie i przyjęcie zmartwychwstania może wymagać czasu i refleksji.
Uniwersalne przesłanie nadziei i obietnica zmartwychwstania
Pieśń kończy się stwierdzeniem, że tak jak Chrystus zmartwychwstał, tak i wszyscy wierzący będą mieli udział w zmartwychwstaniu. Obietnica zmartwychwstania jest przedstawiona jako uniwersalna nadzieja, która dotyczy każdego człowieka. To przesłanie ma na celu umocnienie wiary i dawać pocieszenie, że śmierć nie jest końcem, ale przejściem do wiecznego życia z Bogiem.
W ostatnich wersach pieśni, wierni są zachęcani do wytrwałości w wierze, mając na uwadze ostateczne spotkanie z Bogiem w niebie. Ta perspektywa niebiańskiej radości i wieczności jest przedstawiona jako cel życia chrześcijańskiego i jako najwyższe dobro, do którego każdy wierzący powinien dążyć. W ten sposób pieśń nie tylko interpretuje wydarzenia zmartwychwstania, ale także wskazuje na ich znaczenie dla osobistego życia duchowego każdego człowieka.
Znaczenie zmartwychwstania dla zwycięstwa nad grzechem
Pieśń podkreśla, że zmartwychwstanie Chrystusa jest kluczowe dla zwycięstwa nad grzechem i śmiercią. Wybawienie z mocy czarta i otwarcie bramy do nieba to obrazy, które przypominają o chrześcijańskim rozumieniu odkupienia. Zmartwychwstanie jest przedstawione jako moment, w którym ludzkość zostaje wyzwolona z niewoli grzechu i śmierci, co jest możliwe dzięki ofierze Chrystusa.
Wersy te przypominają również o starożytnej przypowieści o Adanie i jego potomstwie, którzy według chrześcijańskiej teologii zostali uwolnieni od konsekwencji grzechu pierworodnego. Zmartwychwstanie Chrystusa jest więc przedstawione jako kluczowy moment w historii zbawienia, który otwiera nowy rozdział dla całej ludzkości, prowadząc wiernych z „otchłani ciemności” do „jasności” wiecznego życia.
Osobiste zastosowanie i modlitewne zakończenie pieśni
W ostatniej strofie pieśni, autor przechodzi od ogólnych refleksji do osobistego zastosowania przesłania zmartwychwstania. Wierni są zachęcani do modlitwy, w której proszą Jezusa Chrystusa, aby dzięki Jego zmartwychwstaniu mogli oni również powstać i oglądać Go wiecznie w niebie. Modlitwa ta jest wyrazem głębokiej wiary i pragnienia bycia w obecności Boga.
Ta część pieśni przypomina, że zmartwychwstanie nie jest tylko wydarzeniem historycznym, ale ma bezpośrednie implikacje dla życia duchowego każdego wierzącego. Prośba o łaskę oglądania Boga wskazuje na ostateczny cel chrześcijańskiej drogi – zjednoczenie z Bogiem i udział w Jego chwale. W ten sposób pieśń staje się nie tylko hymnem wielkanocnym, ale również modlitwą i wyznaniem wiary, które mają prowadzić do duchowego wzrostu i przygotowania na spotkanie z Bogiem w życiu wiecznym.
