Błogosław, Matko – tekst
Błogosław Matko naszej polskiej ziemi,
Tej przebogatej w nieszczęścia i łzy,
O, chroń jej dzieci idąc razem z nimi
Przez wichry, burze i przez ciemne mgły!
Błogosław cichej pracy nad ugorem,
By go nie zabrał obcy, wrogi lud,
Nad naszą chatą i tym czarnym borem
Wyciągnij ręce, a zmaleje trud!
Niech ci, co ciszy, ukojenia pragną,
Zobaczą innych, lepszych czasów blask,
Niech nigdy burze czoła ich nie nagną,
Królowo święta, Rozdawczyni łask!
Błogosław mężów, którzy silnie bronią
Ojczystej wiary i ojczystych słów.
Co wśród nieszczęścia zwątpień łez nie ronią,
A gdy upadną, powstawają znów.
Błogosław dalej i te łany żytnie,
Mogiły, sioła, cały polski kraj,
Niech w wszystkich naszych strzechach znów zakwitnie
Ten stary, cudny, wielki ojców Maj!
Błogosław cichej pracy nad ugorem,
By go nie zabrał obcy, wrogi lud,
Nad naszą chatą i tym czarnym borem
Wyciągnij ręce, a zmaleje trud!
Interpretacja
Symbolika Matki w Pieśni Maryjnej
W pieśni „Błogosław, Matko” Matka Boża jest przedstawiona jako opiekunka i obrończyni „naszej biednej ziemi”. Jest to obraz pełen ciepła i troski, który ma głębokie korzenie w tradycji chrześcijańskiej, gdzie Maryja często jest uosobieniem matczynej opieki i miłości. W kontekście tej pieśni, Matka Boża staje się symbolem ochrony przed życiowymi trudnościami, reprezentowanymi przez „wichry, burze i przez ciemne mgły”.
Wzywanie Matki Bożej do błogosławieństwa i ochrony jest wyrazem głębokiej wiary i nadziei. W pieśni pojawia się motyw pracy nad „ugorem”, co symbolizuje trud codziennego życia, zarówno materialnego, jak i duchowego. Prośba o to, by „obcy, wrogi lud” nie zabrał owoców tej pracy, odnosi się do historycznych doświadczeń narodu polskiego, który wielokrotnie musiał bronić swojej ziemi przed zewnętrznymi zagrożeniami.
Wyraz Tęsknoty za Pokojem i Stabilnością
Pieśń „Błogosław, Matko” jest także wyrazem tęsknoty za pokojem i stabilnością. Wersy „Niech ci, co ciszy, ukojenia pragną, Zobaczą innych, lepszych czasów blask” wskazują na głębokie pragnienie spokoju i lepszej przyszłości. Jest to odniesienie do uniwersalnego ludzkiego dążenia do życia wolnego od konfliktów i cierpienia.
Prośba o błogosławieństwo dla „mężów, którzy silnie bronią Ojczystej wiary i ojczystych słów” podkreśla wartość odwagi i wytrwałości w obronie własnej tożsamości i wartości. Podkreślenie znaczenia wiary i języka jako fundamentów narodowej tożsamości ma szczególny wymiar w kontekście historii Polski, która wielokrotnie była pod zaborami i musiała walczyć o zachowanie swojej kultury i niepodległości.
Symbolika Przyrody i Tradycji w Pieśni
W pieśni „Błogosław, Matko” pojawia się bogata symbolika przyrody i tradycji. „Łany żytnie” i „czarny bor” to elementy polskiego krajobrazu, które są tu symbolem naturalnego bogactwa i piękna kraju. Są one także metaforą życia, które pomimo trudności, wciąż jest obecne i wymaga pielęgnacji.
Wers „Ten stary, cudny, wielki ojców Maj” nawiązuje do tradycji i historii, do dziedzictwa przodków, które jest nie tylko źródłem tożsamości, ale także inspiracją i siłą napędową dla przyszłych pokoleń. Wskrzeszenie obrazu „ojców Maj” ma w sobie element nostalgi za czasami, które były pełne pokoju i harmonii, a także jest wyrazem nadziei na odrodzenie tych wartości w przyszłości.
Uniwersalny Wymiar Prośby o Błogosławieństwo
Pieśń „Błogosław, Matko” ma uniwersalny wymiar prośby o błogosławieństwo, który przekracza granice czasu i przestrzeni. Chociaż utwór ma silne korzenie w polskiej tradycji i historii, jego przesłanie jest zrozumiałe dla każdego, kto doświadcza życiowych trudności i poszukuje wsparcia duchowego.
Prośba o opiekę Matki Bożej jest wyrazem głębokiej wiary w jej moc i możliwość interwencji w ludzkim losie. Wyciągnięcie rąk przez Matkę Bożą jest obietnicą ulgi i wsparcia, co może być interpretowane jako zapewnienie o nieustannej obecności i pomocy w życiu wierzących, niezależnie od wyzwań, z jakimi się mierzą.
Błogosław, Matko – tłumaczenie na angielski
Bless, Mother, our poor land,
So rich in misfortunes and tears,
Oh, protect her children walking with them
Through winds, storms, and through dark fogs!
Bless the quiet work over the fallow,
So it’s not taken by a foreign, hostile people,
Over our cottage and this black forest
Stretch out your hands, and the hardship will diminish!
May those who long for silence, for solace,
See the glow of other, better times,
May storms never bow their heads,
Holy Queen, Dispenser of graces!
Bless the men who strongly defend
The native faith and native words.
Who amidst misfortune do not shed tears of doubt,
And when they fall, they rise again.
Bless further these rye fields,
Graves, villages, the entire Polish land,
Let in all our thatched roofs bloom again
That old, wondrous, great May of our fathers!
Bless the quiet work over the fallow,
So it’s not taken by a foreign, hostile people,
Over our cottage and this black forest
Stretch out your hands, and the hardship will diminish!
