Co przyniosę Tobie matko – tekst
Co przyniosę Tobie Matko,
Kiedy stanę u Twych bram.
Myślę o tym bardzo rzadko,
Że wciąż jestem taki sam.
Owładnięty ludzką nędzą,
Z której wyrwać się nie umiem,
Racz wyjednać Bożą wiedzę,
Może wreszcie to zrozumiem.
Nie wystarczy pielgrzymować,
Nie wystarczy trudy znieść,
Nie wystarczy Bogu śpiewać,
Nie wystarczy modły wznieść.
Trzeba jeszcze życie zmienić,
Podjąć walki z grzechem trud,
Bóg ci łaski da obficie,
Sprawi swojej mocy cud.
Pomyśl, ile razy szedłeś,
W strugach deszczu, w słońca skwar,
Jednak myśl swą ciągle wiodłeś,
Gdzie cię czeka Boży dar.
Nie poddawaj się zwątpieniu.
Nie opuści ciebie Pan.
Wędruj zawsze w łask promieniu,
Nie zostaniesz nigdy sam.
Nie wystarczy…
Interpretacja
Refleksja nad własną duchowością i ofiarą
Pieśń „Co przyniosę Tobie Matko” otwiera się pytaniem o to, co wierny może zaoferować Matce Bożej, gdy stanie przed nią. Jest to pytanie o naturze retorycznej, które skłania do głębokiej introspekcji i zastanowienia się nad własną duchowością. Wers „Myślę o tym bardzo rzadko, Że wciąż jestem taki sam” wskazuje na ludzką skłonność do zapominania o duchowym rozwoju i utrzymywaniu status quo, co jest wyzwaniem w życiu religijnym. Wierny uświadamia sobie, że pomimo upływu czasu i różnych doświadczeń, wciąż zmaga się z tymi samymi słabościami i grzechami.
Prośba o wstawiennictwo i zrozumienie
W dalszej części pieśni pojawia się prośba do Maryi o wstawiennictwo w zdobyciu „Bożej wiedzy”. To wyrażenie może być rozumiane jako pragnienie głębszego zrozumienia Bożych planów, mądrości i miłości. Wierny wyraża pokorę w obliczu własnej „ludzkiej nędzy” i ograniczeń, jednocześnie wyrażając nadzieję, że dzięki wstawiennictwu Maryi, będzie w stanie przełamać bariery niezrozumienia i zbliżyć się do Boga.
Znaczenie czynów i zmiany życia
Pieśń podkreśla, że same praktyki religijne, takie jak pielgrzymowanie, śpiewanie Bogu czy modlitwa, nie są wystarczające, jeśli nie towarzyszy im rzeczywista zmiana życia i walka z grzechem. „Trzeba jeszcze życie zmienić, Podjąć walki z grzechem trud” to wezwanie do konkretnych działań i przemiany osobistej, która powinna być owocem wiary. To przesłanie wskazuje, że prawdziwa wiara wymaga zaangażowania i aktywnego uczestnictwa w procesie duchowego wzrostu.
Łaska Boża i cud przemiany
Autor pieśni przekonuje, że Bóg jest gotów obdarzyć wiernego „łaskami obficie” i „sprawić swojej mocy cud”, jeśli ten podejmie wysiłek zmiany i walki z grzechem. To zapewnienie o Bożej wszechmocy i gotowości do pomocy każdemu, kto szczerze dąży do przemiany. W tym kontekście cud przemiany nie jest jedynie metaforycznym obrazem, ale rzeczywistą możliwością, która może się dokonać dzięki współpracy człowieka z łaską Bożą.
Wytrwałość w drodze wiary
Pieśń kończy się zachętą do wytrwałości w drodze wiary, niezależnie od trudności i przeciwności. „Nie poddawaj się zwątpieniu. Nie opuści ciebie Pan” to słowa otuchy i przypomnienie o Bożej obecności oraz wsparciu w każdej sytuacji. Podkreślone zostaje, że pielgrzymka wiary to nie tylko fizyczna wędrówka, ale przede wszystkim duchowa podróż, w której wierny nie jest sam, gdyż towarzyszy mu łaska Boża.
