Do Ciebie Matko szafarko łask – tekst
Do Ciebie Matko szafarko łask,
Błagalne pienia wciąż płyną.
Twa dobroć świeci nad słońca blask,
Nadzieją Tyś nam jedyną.
W cierpienia czas, pomocą darz,
I nieustannie ratuj nas!
Gdy Twojej chwały niebieski tron,
Daleki duszy cierpiącej.
Spoglądnij na nas przez obraz on,
Pomocy Nieustającej.
W cierpienia czas…
Twe lica jakże łaskawe są,
Pociąga słodycz z nich Twoja,
Ufajmy mocno, że ulżysz łzom,
I wsparciem staniesz się w znojach.
W cierpienia czas…
Gdy duszę smutku zasępi cień,
Ułuda myśl nam zamącą,
Niech noc nam w jasny zamieni dzień,
Twa Pomoc Nieustająca.
W cierpienia czas…
A jeśli zdoła się w duszę wryć,
Śmiertelna jakaś przewina,
Litosną dłonią grzesznika chwyć,
Przed gniewem ocal go Syna.
W cierpienia czas…
Gdy weźmiem w chwili ostatniej już,
Gromnicę światłem płonącą.
Śmiertelnych wrogów, Maryjo, zmóż
Pomocą Nieustającą.
W cierpienia czas…
Interpretacja
Symbolika tytułu i roli Maryi
Pieśń „Do Ciebie Matko szafarko łask” już w swoim tytule zawiera głęboką symbolikę, odnoszącą się do roli Maryi w życiu wiernych. Tytułowe określenie „szafarka łask” wskazuje na Maryję jako pośredniczkę i rozdawczynię łask Bożych. W tradycji chrześcijańskiej Maryja jest często przedstawiana jako ta, która wstawienniczo przekazuje ludziom Boże dary, a więc jest „szafarką” – zarządczynią tych łask. W tej roli jest ona postrzegana jako Matka Miłosierdzia, zawsze gotowa wysłuchać i pomóc tym, którzy się do niej zwracają.
W pieśni wyrażone są błagalne pienia, co podkreśla ludzką potrzebę poszukiwania duchowego wsparcia i pocieszenia. Wierzący zwracają się do Maryi z prośbą o pomoc, mając nadzieję, że jej „dobroć świeci nad słońca blask”, co oznacza, że miłosierdzie Maryi jest jaśniejsze i potężniejsze niż jakiekolwiek ziemskie światło, dając nadzieję i pociechę.
Obraz Maryi jako źródła nadziei
W pierwszej zwrotce pieśni podkreślona jest rola Maryi jako jedynego źródła nadziei dla wiernych. W kontekście chrześcijańskiej wiary, nadzieja ta jest związana z ostatecznym zbawieniem i życiem wiecznym. Maryja, jako Matka Chrystusa, jest postrzegana jako ta, która może wstawić się za grzesznikami i wyjednać im Boże miłosierdzie. W ten sposób jej dobroć i miłosierdzie stają się dla wierzących światłem prowadzącym przez trudności życiowe.
W zwrotce „Twa dobroć świeci nad słońca blask, Nadzieją Tyś nam jedyną” podkreślony jest niezwykły blask dobroci Maryi, który przewyższa nawet najjaśniejsze światła ziemskie. Jest to obraz mający na celu ukazanie nieskończonej i transcendentnej natury łaski, jaką Maryja może obdarzyć wierzących, co czyni ją obiektem ich głębokiej nadziei i zaufania.
Współczucie Maryi w cierpieniu
Pieśń wielokrotnie powraca do motywu cierpienia, w którym Maryja jest proszona o pomoc i wsparcie. Refren „W cierpienia czas, pomocą darz, I nieustannie ratuj nas!” jest wyrazem ludzkiej bezradności w obliczu bólu i trudności, a zarazem wyrazem wiary w to, że Maryja może przynieść ulgę i ratunek. Ten motyw pokazuje Maryję jako matkę pełną współczucia, zawsze gotową przyjść z pomocą swoim dzieciom.
W obliczu cierpienia, Maryja jest widziana jako pośredniczka między Bogiem a człowiekiem, zdolna przynieść ulgę i pocieszenie. Wierzący zwracają się do niej, mając nadzieję na jej wstawiennictwo i pomoc w najtrudniejszych chwilach życia. To właśnie w tych momentach Maryja jawi się jako niezawodne źródło wsparcia i miłosierdzia.
Obraz i wstawiennictwo Maryi
W pieśni pojawia się również motyw obrazu Maryi, który służy jako punkt skupienia dla modlitwy i medytacji. „Spoglądnij na nas przez obraz on, Pomocy Nieustającej” sugeruje, że obraz Maryi jest dla wiernych oknem do nieba, środkiem, przez który mogą odczuwać jej obecność i prosić o pomoc. W tradycji katolickiej obrazy i figury Maryi często są przedmiotem szczególnego nabożeństwa, ponieważ ułatwiają skupienie w modlitwie i są fizycznym znakiem obecności Maryi w życiu wiernych.
Wspomniany obraz jest nazywany „Pomocą Nieustającą”, co wskazuje na ciągłość i niezawodność wsparcia, jakie Maryja może oferować. Wierni szukają w niej pocieszenia i oparcia, wierząc, że jej wstawiennictwo jest zawsze dostępne i skuteczne, niezależnie od okoliczności, w jakich się znajdują.
Ufność w łaskawość Maryi
W kolejnych zwrotkach pieśni pojawia się motyw ufności w łaskawość Maryi. „Twe lica jakże łaskawe są, Pociąga słodycz z nich Twoja” to obraz Maryi jako osoby pełnej miłości i dobroci, której oblicze promieniuje łaskawością. Słodycz, która z niej płynie, jest zaproszeniem dla wiernych do zaufania jej i oddania się pod jej opiekę. Ufność ta jest kluczowym elementem relacji między Maryją a wierzącymi, ponieważ opiera się na przekonaniu o jej matczynej trosce i gotowości do pomocy.
Wierni ufają, że Maryja ulży ich łzom i stanie się wsparciem w trudnościach, co jest wyrazem głębokiego zaufania do jej miłosierdzia. Ta ufność jest fundamentem modlitwy i duchowości maryjnej, która zakłada, że Maryja, jako Matka Boża, ma szczególną moc wstawiennictwa i może przynieść ulgę w najbardziej bolesnych doświadczeniach życiowych.
Przemiana smutku w radość
Pieśń porusza również temat przemiany smutku w radość dzięki wstawiennictwu Maryi. „Gdy duszę smutku zasępi cień, Ułuda myśl nam zamącą, Niech noc nam w jasny zamieni dzień, Twa Pomoc Nieustająca” to prośba o to, aby Maryja rozproszyła ciemności smutku i przywróciła światło radości w życiu wierzących. W tym kontekście Maryja jest postrzegana jako ta, która może rozświetlić mrok i przynieść nadzieję, nawet w najciemniejszych chwilach.
Prośba o przemianę nocy w jasny dzień jest metaforą duchowego oświecenia i pocieszenia, które Maryja może przynieść. Jej Pomoc Nieustająca jest źródłem światła, które może rozjaśnić życie wiernych, dając im siłę do pokonywania trudności i odkrywania radości, nawet w obliczu cierpienia i smutku.
Ochrona przed grzechem i śmiercią
Ostatnie zwrotki pieśni koncentrują się na prośbie o ochronę przed grzechem i śmiercią. „A jeśli zdoła się w duszę wryć, Śmiertelna jakaś przewina, Litosną dłonią grzesznika chwyć, Przed gniewem ocal go Syna” to wyraz wiary w to, że Maryja może ocalić grzeszników przed sprawiedliwym gniewem Bożym. Prośba o chwycenie „litosną dłonią” symbolizuje nadzieję na miłosierdzie i przebaczenie, które mogą być udzielone przez wstawiennictwo Maryi.
W kontekście zbliżającej się śmierci, pieśń wyraża również prośbę o pomoc w ostatniej godzinie życia: „Gdy weźmiem w chwili ostatniej już, Gromnicę światłem płonącą. Śmiertelnych wrogów, Maryjo, zmóż Pomocą Nieustającą”. Wierni proszą Maryję, aby w chwili śmierci stanęła po ich stronie i pomogła pokonać wszelkie zło, które mogłoby ich oddzielić od Boga. Jest to prośba o ostateczne zwycięstwo nad grzechem i śmiercią, które jest możliwe dzięki jej wstawiennictwu.
