Dziś Chrystus, Król wiecznej chwały – tekst
Dziś Chrystus, Król wiecznej chwały,
wiedzie triumf okazały;
ozdobny w ślicznej koronie,
odbiera cześć na Syjonie.
Alleluja, alleluja.
Śmierci, gdzież moc teraz twoja?
Kędy twa, szatanie zbroja?
Nadszedł mocniejszy zbrojnego
Mocarza i wziął łup jego.
Alleluja…
Jezu mój, na wieczne lata,
Tyś ozdobą tego świata:
z łaski przypuść nas do swego
zwycięstwa nieśmiertelnego.
Alleluja…
Chwała wiecznemu Królowi,
Bogu Ojcu i Synowi;
chwała Duchowi Świętemu,
Jednemu Bogu naszemu.
Alleluja…
Interpretacja
Triumf Chrystusa jako centralny motyw
Pieśń „Dziś Chrystus, Król wiecznej chwały” celebruje zwycięstwo Jezusa Chrystusa nad śmiercią, które jest fundamentem wiary chrześcijańskiej. W pierwszej zwrotce pojawia się obraz Chrystusa jako Króla, który triumfalnie wkracza na Syjon, czyli w biblijnej symbolice na świętą górę, będącą miejscem obecności Boga. Triumf okazały odnosi się do zmartwychwstania, które jest największym zwycięstwem w chrześcijańskiej teologii, a ozdobny w ślicznej koronie symbolizuje Jego królewską godność i zwycięstwo nad grzechem i śmiercią.
W kontekście liturgicznym, pieśń ta jest śpiewana w okresie Wielkanocnym, kiedy to wierni wspominają i celebrują zmartwychwstanie Jezusa. Odbiera cześć na Syjonie wskazuje na uniwersalne uznanie Jego władzy i chwały, które przekracza granice historycznego Izraela, obejmując cały świat. Alleluja, będące wyrazem radości i uwielbienia, podkreśla radosny charakter tego święta.
Zwycięstwo nad śmiercią i szatanem
Druga zwrotka jest bezpośrednim wyzwaniem skierowanym do śmierci i szatana, które w chrześcijańskiej tradycji są głównymi wrogami ludzkości. Pytania retoryczne Śmierci, gdzież moc teraz twoja? Kędy twa, szatanie zbroja? wyrażają przekonanie o ostatecznym zwycięstwie Chrystusa nad tymi siłami zła. Mocarza można interpretować jako szatana, który został pokonany przez mocniejszego zbrojnego, czyli Chrystusa.
W tym kontekście, zwrotka ta przypomina wiernym, że zmartwychwstanie Jezusa jest gwarancją ich własnego wyzwolenia z grzechu i śmierci. Wziął łup jego odnosi się do biblijnej koncepcji Chrystusa jako tego, który odzyskał to, co zostało ludzkości zabrane przez grzech i śmierć. Alleluja ponownie podkreśla triumfalny i radosny ton całej pieśni.
Osobista relacja z Chrystusem
W trzeciej zwrotce pieśni następuje zmiana perspektywy z opisu ogólnego zwycięstwa do osobistej relacji z Chrystusem. Jezu mój, na wieczne lata, wskazuje na indywidualną więź wierzącego z Zbawicielem. Tyś ozdobą tego świata podkreśla wyjątkową rolę Jezusa w historii ludzkości i kosmosu.
Prośba z łaski przypuść nas do swego zwycięstwa nieśmiertelnego wyraża pragnienie wiernych, aby uczestniczyć w zwycięstwie Chrystusa, co jest możliwe dzięki Jego łasce. Tutaj pieśń przekształca się w modlitwę o udział w wiecznym życiu, które jest obiecane wszystkim wierzącym.
Chwała Trójcy Świętej
Ostatnia zwrotka pieśni jest doxologią, czyli formułą chwalącą Boga. Chwała wiecznemu Królowi, Bogu Ojcu i Synowi; chwała Duchowi Świętemu, wyraża wiarę w Trójcę Świętą, która jest centralnym dogmatem chrześcijaństwa. W tym miejscu pieśń podkreśla równość i jedność trzech Osób Boskich.
Podniosłe Jednemu Bogu naszemu podsumowuje całą pieśń, przypominając, że chwała należy się tylko Bogu. Alleluja, które zamyka każdą zwrotkę, jest tutaj szczególnie mocne, ponieważ podkreśla wieczną i niezmienną chwałę Boga, która jest źródłem i celem całej liturgii wielkanocnej.
