Biedny kto Ciebie nie zna – Tekst pieśni

Biedny kto Ciebie nie zna – tekst

Bied­ny kto Cie­bie nie zna od po­wi­cia
I ni­g­dy Twe­go nie sły­szał Imie­nia;
Lecz ten bied­niej­szy, kto w roz­pu­ście ży­cia
Stał się nie­god­nym Two­je­go wej­rze­nia.

I Imię Two­je już za­tarł w pa­mię­ci,
I swo­jej Mat­ki pod­le się wy­rze­ka.
Ach, ła­ska Bo­ska ser­ca nie po­świę­ci,
Któ­re od Mat­ki stro­ni i ucie­ka.

A kogo Mat­ko Ty po­bło­go­sła­wisz?
Ten do wiecz­no­ści szczę­śli­wie do­pły­nie;
A za kim Mat­ko na są­dzie się wsta­wisz?
Ten wiecz­ną śmier­cią ni­g­dy nie za­gi­nie.

Interpretacja

Znaczenie duchowe poznania Maryi

Pierwsza zwrotka pieśni „Biedny kto Ciebie nie zna” podkreśla fundamentalne znaczenie duchowego poznania Maryi, Matki Chrystusa, w życiu wierzącego. Wskazuje ona na ubóstwo duchowe tych, którzy nie znają Maryi od najwcześniejszych lat swojego życia. Poznanie Maryi jest tutaj przedstawione jako kluczowy element wiary i życia duchowego, który wpływa na całą egzystencję człowieka. Nie chodzi tylko o znajomość imienia, ale o głębokie, osobiste doświadczenie relacji z Maryją, które jest źródłem duchowego bogactwa.

W kontekście chrześcijańskim, Maryja jest wzorem posłuszeństwa Bogu i pełna łaski, dlatego jej znajomość i naśladowanie otwiera drogę do lepszego zrozumienia i naśladowania Chrystusa. W pieśni podkreślone jest, że brak tej znajomości jest wielką stratą, a nawet formą ubóstwa, która może wpłynąć na całe życie człowieka, jego wartości i wybory.

Skutki życia w rozpuście

Druga zwrotka pieśni kontrastuje osoby, które znają Maryję, z tymi, które żyją w rozpuście i oddalają się od wartości chrześcijańskich. Życie w rozpuście jest przedstawione jako droga, która prowadzi do duchowego zubożenia i utraty godności. Osoba, która zapomina o Maryi i odrzuca ją jako swoją Matkę, traci nie tylko duchowe wsparcie i przewodnictwo, ale także oddala się od łaski Bożej.

Osoba, która „swojej Matki podle się wyrzeka”, oddala się od miłości i opieki, jaką Maryja oferuje jako Matka wszystkich wierzących. Pieśń sugeruje, że takie postępowanie jest nie tylko niewdzięcznością, ale również samozniszczeniem, które prowadzi do duchowej śmierci. W tym kontekście, Maryja jest postrzegana jako pośredniczka łaski i droga do zbawienia, dlatego odwrócenie się od niej jest równoznaczne z odwróceniem się od Boga.

Matczyne błogosławieństwo jako droga do zbawienia

Trzecia zwrotka pieśni mówi o mocy błogosławieństwa Maryi, które ma zdolność prowadzenia człowieka do wieczności i szczęścia. Błogosławieństwo Maryi jest tutaj przedstawione jako łaska, która ma wpływ na losy człowieka zarówno w życiu doczesnym, jak i po śmierci. W tradycji chrześcijańskiej, Maryja jest często postrzegana jako orędowniczka wiernych, która swoim wstawiennictwem może przyczynić się do ich zbawienia.

Błogosławieństwo Maryi jest zatem pożądanym darem, który może prowadzić do „szczęśliwego dopłynięcia” do celu, jakim jest wieczność w obecności Boga. Wierzący, który doświadcza opieki Maryi, może czuć się bezpieczny w swojej duchowej podróży, mając nadzieję na osiągnięcie ostatecznego celu, jakim jest zbawienie.

Wstawiennictwo Maryi na sądzie ostatecznym

Ostatnia zwrotka pieśni podkreśla rolę Maryi jako wstawienniczki na sądzie ostatecznym. W chrześcijaństwie sąd ostateczny jest wydarzeniem, w którym każdy człowiek zostanie osądzony przez Boga. Wstawiennictwo Maryi jest przedstawione jako kluczowe dla osiągnięcia pozytywnego wyroku i uniknięcia „wiecznej śmierci”.

Wierzący, za którym Maryja stanie na sądzie, ma być według pieśni chroniony przed potępieniem. W ten sposób, Maryja jest postrzegana jako miłosierna orędowniczka, której wstawiennictwo ma ogromne znaczenie dla losów człowieka po śmierci. To przekonanie podkreśla jej rolę jako Matki Miłosierdzia i nadzieję, jaką daje wierzącym w obliczu ostatecznego sądu.

Biedny kto Ciebie nie zna – tłumaczenie na angielski

Poor is he who does not know You from birth,
And never has heard Your Name;
But poorer still is he who in life’s debauchery
Has made himself unworthy of Your gaze.

And Your Name he has erased from memory,
And vilely renounces his own Mother.
Ah, divine grace will not sanctify a heart
That shuns and flees from its Mother.

And whom, Mother, do You bless?
He will sail happily to eternity;
And for whom, Mother, will You stand at judgment?
He will never perish by eternal death.