Stary Krzyż – tekst
Tam na wzgórzu wśród skał,
Stary krzyż ongiś stał,
Symbol hańby, cierpienia i mąk.
Lecz ja kocham ten krzyż,
Gdzie mój Zbawca i Mistrz,
Swym oprawcom oddał się do rąk.
Ref.
O jak cenię ja stary ten krzyż,
W nim ratunek ludzkości jest dan,
Lgnę do niego a w niebie ten krzyż
Na koronę zamieni mi Pan.
Tak wzgardzony przez świat,
Swą ofiarą pociągnął mnie wzwyż.
To mój Zbawca i Pan,
Zstąpił z nieba tu sam,
Aby nieść na Golgotę ten krzyż.
Ref.
O jak cenię ja stary ten krzyż,
W nim ratunek ludzkości jest dan,
Lgnę do niego a w niebie ten krzyż
Na koronę zamieni mi Pan.
Krwią zbroczony ten krzyż,
Lecz pomimo to w nim,
Dziwne piękno wśród ran krwawych lśni.
Bo na krzyżu tym Pan,
Cierpiał męki i zmarł
Aby wieczne zbawienie dać mi.
Interpretacja
Symbolika krzyża w pieśni „Stary Krzyż”
Krzyż od wieków jest centralnym symbolem chrześcijaństwa, reprezentującym mękę i śmierć Jezusa Chrystusa. W pieśni „Stary Krzyż” staje się on obiektem głębokiej czci i miłości. Stary krzyż, mimo że jest symbolem hańby i cierpienia, w oczach wierzącego przekształca się w znak zbawienia i miłości Boga do ludzi. Ta transformacja w percepcji krzyża z narzędzia tortur na święty symbol wiary jest kluczowa dla zrozumienia chrześcijańskiej teologii odkupienia.
W tekście pieśni, krzyż nie jest już tylko drewnianą konstrukcją, ale miejscem, gdzie dokonał się akt zbawienia. Symbol hańby zamienia się w symbol nadziei, co podkreśla paradoks chrześcijańskiego przesłania, gdzie przez śmierć przychodzi życie wieczne. Wspomnienie o krwi, która zbroczyła krzyż, nawiązuje do ofiary Chrystusa, która ma moc oczyszczenia z grzechów i przywrócenia człowieka do stanu łaski.
Znaczenie ofiary Chrystusa
W pieśni „Stary Krzyż” ofiara Chrystusa jest przedstawiona jako akt najwyższej miłości i poświęcenia. Swym oprawcom oddał się do rąk – te słowa podkreślają, że śmierć na krzyżu była dobrowolnym aktem, przez który Jezus pokazał swoją gotowość do cierpienia za ludzkość. To podkreśla chrześcijańskie przekonanie, że zbawienie jest możliwe dzięki ofierze Chrystusa, który wziął na siebie grzechy świata.
W tekście pieśni, ofiara pociągnęła wierzącego wzwyż, co sugeruje, że przez śmierć Jezusa ludzie mogą być podniesieni do życia wiecznego. To wyrażenie podkreśla również osobistą transformację, jaką doświadcza wierzący dzięki wierze w Chrystusa – z pozycji upadku i grzechu do stanu zbawienia i bliskości z Bogiem.
Osobista relacja wierzącego do krzyża
W pieśni „Stary Krzyż” wierzący wyraża głęboką osobistą więź z krzyżem, który staje się dla niego źródłem pocieszenia i siły. Lgnę do niego – te słowa wskazują na emocjonalne i duchowe przywiązanie do krzyża, który jest nie tylko pamiątką historyczną, ale żywym symbolem obecności Boga w życiu człowieka. Krzyż jest tu miejscem, do którego wierzący może się zwrócić w poszukiwaniu ukojenia i nadziei.
W tekście pieśni pojawia się również obietnica przyszłej nagrody – na koronę zamieni mi Pan. To wyrażenie odnosi się do chrześcijańskiej nadziei na wieczne życie i nagrodę w niebie. Krzyż, który na ziemi jest symbolem cierpienia, w perspektywie wieczności staje się źródłem chwały. To pokazuje, że cierpienie i trudy życia doczesnego mają swoje ostateczne znaczenie w kontekście obietnicy zbawienia.
Uniwersalne przesłanie krzyża
Pieśń „Stary Krzyż” ma charakter uniwersalny, ponieważ dotyka podstawowych kwestii wiary chrześcijańskiej, które są wspólne dla wielu wyznań. Ratunek ludzkości – to sformułowanie podkreśla, że krzyż jest symbolem zbawienia dla wszystkich ludzi, niezależnie od ich indywidualnych doświadczeń. Przesłanie krzyża jest więc ponadczasowe i globalne, dotyczy każdego człowieka, który poszukuje sensu cierpienia i nadziei na zbawienie.
W pieśni krzyż jest przedstawiony jako punkt zwrotny w historii ludzkości, moment, w którym Bóg w sposób najbardziej bezpośredni interweniuje w losy świata. W nim ratunek ludzkości jest dan – to zdanie podkreśla, że krzyż jest nie tylko obiektem kultu religijnego, ale przede wszystkim znakiem Bożej miłości i obietnicą nowego życia dla każdego, kto w niego uwierzy.
Stary Krzyż – tłumaczenie na angielski
There on the hill among the rocks,
An old cross once stood,
A symbol of shame, suffering, and torment.
But I love that cross,
Where my Savior and Master,
Surrendered himself to his captors’ hands.
Chorus:
Oh, how I treasure that old cross,
In it, salvation for humanity is given,
I cling to it and in heaven that cross
Will turn into a crown for me by the Lord.
So despised by the world,
With his sacrifice, he drew me upwards.
It’s my Savior and Lord,
Who descended from heaven himself,
To carry that cross to Golgotha.
Chorus:
Oh, how I treasure that old cross,
In it, salvation for humanity is given,
I cling to it and in heaven that cross
Will turn into a crown for me by the Lord.
Blood-stained that cross,
Yet despite this, in it,
Strange beauty among the bloody wounds shines.
For on that cross the Lord,
Suffered agony and died
To give me eternal salvation.
