Daj mi Jezusa o Matko moja – tekst
Daj mi Jezusa, o Matko moja,
na krótki życia ziemskiego dzień,
bo bardzo słaba jest dusza moja
i łaknie siły, co spływa zeń.
O, daj mi daj, Jezusa daj!
O, złóż Go Matko, do serca mego,
co dniem i nocą wciąż o Nim śni,
Co żyć nie może bez Pana swego,
a z dala tęskne wylewa łzy.
O, daj mi daj, Jezusa daj!
O, daj mi, Matko Jezusa Duszę,
daj Jego Serce i Jego Krew.
On jest mym życiem, ja Go mieć muszę,
o, usłysz, Matko, miłości śpiew.
O, daj mi daj, Jezusa daj!
Ja Mu u świętych stóp serce złożę,
a za me grzechy gorący ból,
I kochać będę w cichej pokorze,
bo to mój Jezus, mój Bóg i Król.
O, daj mi daj, Jezusa daj!
A gdy, o Matko, życie przeminie,
gdy dusza przejdzie wieczności próg,
Daj mi Jezusa w niebios krainie
i mały kącik u Jego nóg.
O, daj mi daj, Jezusa daj!
Interpretacja
Znaczenie tytułu i wezwania do Maryi
Pieśń „Daj mi Jezusa, o Matko moja” jest wyrazem głębokiej duchowości i relacji wiernego z Maryją, postrzeganą jako pośredniczkę w dostępie do Jezusa. Tytuł pieśni jest jednocześnie jej głównym motywem i wezwaniem, które podkreśla rolę Maryi jako Matki Chrystusa i naszej duchowej Matki. W chrześcijaństwie Maryja jest często postrzegana jako ta, która może przybliżyć wiernych do Jezusa, dlatego prośba „Daj mi Jezusa” jest wyrazem pragnienia bliskości z Bogiem.
W kontekście teologicznym, wezwanie do Maryi o dar Jezusa jest odzwierciedleniem katolickiej doktryny o wstawiennictwie świętych. Wierni wierzą, że Maryja jako Matka Boga ma szczególną rolę w niebie i może wstawiać się za nimi. Prośba o „danie Jezusa” jest więc nie tylko wyrazem duchowego pragnienia, ale także uznaniem specjalnej roli Maryi w życiu wiernych.
Symbolika słabości i potrzeby duchowej siły
W pierwszej zwrotce pieśni pojawia się motyw słabości ludzkiej duszy, która „bardzo słaba jest” i „łaknie siły, co spływa zeń”. To wyrażenie podkreśla ludzką kondycję, w której człowiek doświadcza swojej ograniczoności i potrzeby wsparcia wyższego. Siła, o którą prosi autor, ma spływać od Jezusa, co wskazuje na przekonanie, że to właśnie w Chrystusie znajduje się źródło prawdziwej mocy duchowej.
Symbolika słabości jest uniwersalnym doświadczeniem, z którym może identyfikować się każdy wierny. W kontekście chrześcijańskim, słabość ta może być postrzegana jako skutek grzechu pierworodnego lub własnych upadków moralnych. Prośba o siłę od Jezusa jest więc jednocześnie wyrazem pokory i świadomości, że człowiek sam z siebie nie jest w stanie osiągnąć doskonałości duchowej.
Pragnienie bliskości z Jezusem
W drugiej zwrotce pieśni wyrażone jest głębokie pragnienie jedności z Jezusem, które jest tak silne, że „żyć nie może bez Pana swego”. To pragnienie bliskości z Bogiem jest centralnym elementem życia duchowego w chrześcijaństwie. Serce, które „dniem i nocą wciąż o Nim śni”, symbolizuje ciągłe dążenie do bycia w relacji z Chrystusem, co jest celem każdego, kto pragnie żyć w zgodzie z wiarą.
Wylewanie „tęskne łzy” z dala od Jezusa może być interpretowane jako wyraz duchowego cierpienia, które wynika z oddalenia od Boga. W chrześcijańskiej mistyce tęsknota za obecnością Bożą jest często opisywana jako doświadczenie zarówno bolesne, jak i słodkie, ponieważ wiąże się z głębokim pragnieniem spotkania z miłością najwyższą.
Wymiar eucharystyczny i ofiarny
Trzecia zwrotka pieśni nawiązuje do eucharystii poprzez prośbę o dar Jezusa „Duszę, Jego Serce i Jego Krew”. Eucharystia w katolicyzmie jest uważana za sakrament, w którym wierni otrzymują Chrystusa w sposób rzeczywisty. Prośba o te dary jest więc wyrazem pragnienia uczestnictwa w mistycznym ciele Chrystusa, które jest źródłem życia duchowego.
Ofiarowanie „u świętych stóp serce” i wyrażenie „gorący ból” za grzechy to motywy ofiary i pokuty. W chrześcijaństwie miłość do Jezusa często wiąże się z gotowością do osobistego poświęcenia i naśladowania Jego ofiarności. Kochanie „w cichej pokorze” to postawa, która odzwierciedla ducha ewangelicznego ubóstwa i pokory, będących kluczowymi wartościami w naśladowaniu Chrystusa.
Eschatologiczny wymiar pieśni
Ostatnia zwrotka pieśni przenosi nas w wymiar eschatologiczny, czyli dotyczący rzeczy ostatecznych, takich jak życie po śmierci. Prośba o dar Jezusa „w niebios krainie” i „mały kącik u Jego nóg” wskazuje na nadzieję wiernego na wieczne zbawienie i obecność w raju. To wyrażenie pragnienia wiecznej komunii z Bogiem, która jest celem życia każdego chrześcijanina.
W chrześcijańskiej wizji nieba, bliskość z Bogiem jest najwyższym dobrem, do którego dąży dusza. Prośba o miejsce „u Jego nóg” jest wyrazem pokory i pragnienia służby Chrystusowi nawet po śmierci. W ten sposób pieśń łączy w sobie elementy życia doczesnego z perspektywą wieczności, podkreślając, że życie ziemskie jest przygotowaniem do życia wiecznego w obecności Boga.
