Anioł pasterzom mówił – tekst
Anioł pasterzom mówił:
Chrystus się wam narodził
w Betlejem, nie bardzo podłym mieście.
Narodził się w ubóstwie
Pan waszego stworzenia.
Chcąc się dowiedzieć tego
Poselstwa wesołego,
Bieżeli do Betlejem skwapliwie.
Znaleźli dziecię w żłobie,
Maryję z Józefem.
Taki Pan chwały wielkiej,
Uniżył się Wysoki,
Pałacu kosztownego żadnego
Nie miał zbudowanego
Pan waszego stworzenia.
O dziwne narodzenie,
Nigdy niewysławione!
Poczęła Panna Syna w czystości,
Porodziła w całości
Panieństwa swojego.
Już się ono spełniło,
Co pod figurą było:
Arona różdżka ona zielona
Stała się nam kwitnąca
I owoc rodząca.
Słuchajcież Boga Ojca,
Jako wam Go zaleca:
Ten ci jest Syn najmilszy, jedyny,
W raju wam obiecany,
Tego wy słuchajcie.
Bogu bądź cześć i chwała,
Która byś nie ustała,
Jako Ojcu, tak i Jego Synowi
I Świętemu Duchowi,
W Trójcy jedynemu.
Interpretacja
Znaczenie przesłania anioła
Kolęda „Anioł pasterzom mówił” rozpoczyna się od bezpośredniego odniesienia do biblijnej sceny zwiastowania narodzin Chrystusa pasterzom przez anioła. Anioł jako posłaniec niebiański przekazuje pasterzom „wesołą nowinę”, która ma kluczowe znaczenie dla całej ludzkości. Zwiastun mówi o narodzeniu się Chrystusa w mieście Betlejem, co jest spełnieniem proroctw mesjańskich zawartych w Starym Testamencie. Wskazuje na to, że wydarzenie to nie jest przypadkowe, lecz ma głębokie korzenie w historii zbawienia.
Przesłanie anioła jest również zaproszeniem do zmiany życia, do nawrócenia. Pasterze, będący społecznie na niskim szczeblu, są pierwszymi świadkami narodzin Mesjasza, co podkreśla uniwersalność przesłania Jezusa. Wskazuje to na to, że zbawienie jest dostępne dla wszystkich, bez względu na status społeczny czy majątek. Przesłanie anioła ma charakter radosny, ale też zobowiązujący – jest wezwaniem do podążenia za głosem Boga i uznania w Jezusie Pana i Zbawiciela.
Symbolika ubóstwa i pokory
W kolejnej zwrotce kolędy podkreślone jest ubóstwo miejsca narodzin Jezusa. Chrystus, „Pan waszego stworzenia”, rodzi się w prostocie, co jest kontrastem wobec oczekiwań na mesjańską potęgę i majestat. Symbolika żłoba, w którym spoczywa nowo narodzone Dziecię, wskazuje na pokorę i prostotę, które są istotnymi wartościami chrześcijańskimi. W ten sposób narodzenie Jezusa staje się wyrazem solidarności Boga z ludźmi, szczególnie z tymi ubogimi i pokornymi.
Ubóstwo narodzin Mesjasza ma również wymiar teologiczny – Bóg staje się człowiekiem, aby zbliżyć się do ludzkiej kondycji. Przez to narodzenie w ubóstwie, Bóg demonstruje, że prawdziwa wielkość nie jest mierzona bogactwem materialnym, lecz głębią miłości i gotowości do poświęcenia. Ta scena jest więc zaproszeniem do refleksji nad własnym życiem i wartościami, które są w nim najważniejsze.
Uniżenie Boga i jego znaczenie
W kolędzie pojawia się motyw uniżenia się Boga, który „Uniżył się Wysoki”. Ten fragment odnosi się do koncepcji kenosis, czyli dobrowolnego opróżnienia się Boga z boskiej chwały na rzecz ludzkiej natury. Uniżenie Boga w Jezusie Chrystusie jest podkreśleniem Jego miłości i gotowości do największego poświęcenia – śmierci na krzyżu. W ten sposób Bóg w pełni utożsamia się z ludzkim losem, przeżywając wszystkie jego aspekty, od narodzin po śmierć.
Uniżenie Boga ma również na celu pokazanie drogi, którą powinni podążać wierni – drogi pokory, służby i miłości. W chrześcijaństwie to właśnie te wartości są kluczem do zbawienia i prawdziwego życia. W kontekście kolędy, uniżenie Boga staje się wzorem do naśladowania i przypomnieniem, że wielkość duchowa nie wynika z pozycji społecznej czy materialnego bogactwa, lecz z głębokiej relacji z Bogiem i bliźnimi.
Maryja jako wzór czystości i posłuszeństwa
W kolejnych wersach kolędy pojawia się postać Maryi, która „Poczęła Panna Syna w czystości” i „Porodziła w całości Panieństwa swojego”. Maryja jest tutaj przedstawiona jako wzór czystości i posłuszeństwa wobec woli Bożej. Jej dziewictwo i narodzenie Syna są przedstawione jako cudowne wydarzenie, które przekracza ludzkie pojmowanie. Maryja, przez swoje „tak” wobec Boga, staje się uczestniczką w tajemnicy zbawienia i wzorem wiary dla wszystkich wierzących.
W kontekście kolędy, Maryja jest również symbolem Kościoła, który ma być czysty i oddany woli Bożej. Jej postawa jest zachętą do życia w czystości serca i całkowitego zaufania Bogu. Maryja jako Matka Jezusa i Matka Kościoła jest przykładem, że prawdziwe przyjęcie Boga do swojego życia wymaga otwartości serca i gotowości do przyjęcia Jego planów, nawet jeśli wykraczają one poza ludzkie oczekiwania i rozumienie.
Spełnienie proroctw i znaczenie dla wiernych
Kolęda nawiązuje do spełnienia proroctw mesjańskich, które były zapowiedziane w Starym Testamencie. Wers „Już się ono spełniło, Co pod figurą było” odnosi się do różnych zapowiedzi przyjścia Mesjasza, które teraz znajdują swoje wypełnienie w narodzeniu Jezusa. Przykładem takiego proroctwa jest „Arona różdżka ona zielona”, która stała się „kwitnąca i owoc rodząca”, co symbolizuje rodzenie owoców wiary i dobra w życiu wierzących.
Spełnienie proroctw ma ogromne znaczenie dla wiernych, gdyż potwierdza wiarygodność Bożych obietnic i wskazuje na to, że historia zbawienia jest ciągła i spójna. Wierzący mogą zatem patrzeć na narodzenie Jezusa jako na punkt kulminacyjny Bożego planu zbawienia i jako na potwierdzenie, że Bóg dotrzymuje swoich obietnic. Ta pewność może być źródłem nadziei i siły w codziennym życiu.
Zachęta do posłuszeństwa Bogu
Kolęda kończy się wezwaniem do słuchania Boga i Jego Syna. „Słuchajcież Boga Ojca, Jako wam Go zaleca”, to apel o posłuszeństwo i zaufanie do Bożego Słowa. Syn Boży, Jezus Chrystus, jest przedstawiony jako ten, który został obiecany w raju i teraz jest obecny wśród ludzi. Wezwanie do słuchania Jezusa jest wezwanie do życia według Jego nauk, które są drogą do zbawienia.
Posłuszeństwo Bogu jest kluczowym elementem chrześcijańskiej wiary i praktyki. W kontekście kolędy, jest to również przypomnienie o znaczeniu Bożego Narodzenia dla każdego wierzącego – jako wydarzenia, które zmienia życie i nadaje mu nowy kierunek. Posłuszeństwo Bogu, wyrażone przez słuchanie Jego Słowa i wcielanie go w życie, jest drogą do głębszej relacji z Bogiem i doświadczania Jego miłości w codzienności.
Trwała chwała Bogu
Na zakończenie kolęda wznosi hymn chwały do Boga, który jest Trójcą Świętą – Ojcem, Synem i Duchem Świętym. „Bogu bądź cześć i chwała, Która byś nie ustała”, to wyraz uwielbienia i podziękowania za dar zbawienia. Chwała Bogu jest wyrazem wdzięczności za Jego miłość i miłosierdzie, które objawiły się w najpełniejszy sposób w Jezusie Chrystusie.
W kontekście kolędy, chwała Bogu jest również przypomnieniem o celu ludzkiego życia – uwielbieniu Boga i życiu w zgodzie z Jego wolą. Chwała oddana Bogu w trakcie śpiewania kolędy ma być nie tylko wyrazem radosnego świętowania Bożego Narodzenia, ale również stałą postawą wiernych, którzy przez swoje życie mają świadczyć o Bożej miłości i dobroci. W ten sposób kolęda staje się nie tylko pieśnią świąteczną, ale również przypomnieniem o wiecznej chwale, którą należy oddawać Bogu.
Anioł pasterzom mówił – tłumaczenie na angielski
The angel said to the shepherds:
Christ is born unto you
in Bethlehem, not a very lowly city.
He was born in poverty,
the Lord of your creation.
Wishing to witness this
joyful message,
they hurried to Bethlehem.
They found the child in a manger,
Mary with Joseph.
Such a Lord of great glory,
the High One humbled Himself,
He had no costly palace
built for Him,
the Lord of your creation.
Oh, what a wondrous birth,
never before extolled!
The Virgin conceived a Son in purity,
gave birth while fully preserving
her virginity.
Now it has been fulfilled,
what was symbolically shown:
Aaron’s rod, that green one,
has blossomed for us,
bearing fruit.
Hearken to God the Father,
as He commends Him to you:
This is His dearest, only Son,
promised to you in paradise,
listen to Him.
Glory and praise be to God,
which shall never cease,
to the Father, and to His Son,
and to the Holy Spirit,
to the one Trinity.
