Narodził się nam Zbawiciel

Narodził się nam Zbawiciel – tekst

Narodził się nam Zbawiciel,
Wszego świata Odkupiciel,
W Betlejem, żydowskim mieście,
Z Panny Maryi czystej.

Maryja, Panienka czysta,
Porodziła Jezusa Chrysta.
Tegoż w pieluszki powiła
I do żłobu włożyła.

Gdy pasterze w nocy paśli,
Stanął przy nich anioł jasny.
Widząc taką jasność boską,
Bali się bojaźnią wielką.

Rzekł im anioł: Nie bójcie się,
Ale się z tego weselcie;
Narodził się Zbawiciel wam,
Który rzeczon Chrystus Pan!

Tedy anieli śpiewali
A wielkim głosem wołali
Chwała Bogu z takiej łaski
W niebie na wysokości

Chwała, chwała Chryste Tobie
Z Ojcem, z Duchem Świętym w niebie
Żeś się dla nas tak uniżył
A lud swój wyswobodził

Interpretacja

Znaczenie narodzin Zbawiciela

Narodziny Zbawiciela są centralnym wydarzeniem w kolędzie „Narodził się nam Zbawiciel”, które niesie ze sobą głębokie teologiczne i duchowe znaczenie. W chrześcijaństwie, pojęcie Zbawiciela jest ściśle związane z osobą Jezusa Chrystusa, który przyszedł na świat, aby odkupić ludzkość od grzechu i śmierci. Wers „Wszego świata Odkupiciel” podkreśla uniwersalny charakter misji Chrystusa, która dotyczy każdego człowieka, niezależnie od jego pochodzenia czy przekonań.

Wydarzenie narodzenia się w Betlejem, wskazuje na spełnienie proroctw mesjańskich zawartych w Starym Testamencie, co dodatkowo wzmacnia autorytet tego wydarzenia w wierzeniach chrześcijańskich. Narodziny z „Panny Maryi czystej” są fundamentem doktryny o dziewiczym poczęciu, która podkreśla boską naturę Jezusa oraz jego wyjątkowe pochodzenie, wolne od grzechu pierworodnego.

Symbolika żłobu i pieluszek

W kolędzie pojawia się motyw żłobu i pieluszek, co ma głębokie znaczenie symboliczne. Żłób, jako miejsce, w którym zazwyczaj karmione są zwierzęta, staje się symbolem pokory i ubóstwa warunków, w jakich przyszedł na świat Zbawiciel. To przeciwnie do oczekiwań na majestatyczne przyjście Mesjasza. Pieluszki, w które owinięto nowo narodzone Dziecię, również są znakiem tej pokory i ludzkiej kondycji, w której Chrystus chciał uczestniczyć.

Symbolika ta ma na celu ukazanie, że Bóg w Jezusie Chrystusie zbliżył się do człowieka, wybierając najprostsze i najbardziej podstawowe warunki życia. W ten sposób, kolęda przypomina o wartościach takich jak pokora, prostota i miłość do bliźniego, które są kluczowe w nauczaniu chrześcijańskim.

Bojaźń i radość pasterzy

Scena z pasterzami, którzy w nocy paśli swoje stada, wprowadza w kolędzie element ludzkiej reakcji na spotkanie z boskością. Początkowa bojaźń pasterzy przed aniołem jasnym jest naturalną reakcją na nadprzyrodzone zjawisko. Jednak anioł przynosi im wieść, która ma zamienić strach w radość: „Nie bójcie się, Ale się z tego weselcie; Narodził się Zbawiciel wam, Który rzeczon Chrystus Pan!”

Ta przemiana z lęku w radość jest symbolicznym obrazem przemiany, jaką wiara w Chrystusa ma przynieść w życiu każdego człowieka. Radość z narodzin Zbawiciela jest radością z możliwości zbawienia i nowego życia, które staje się dostępne dzięki Chrystusowi. Pasterze stają się pierwszymi świadkami i zwiastunami tej dobrej nowiny.

Chwała Bogu i uniżenie Chrystusa

Ostatnie zwrotki kolędy skupiają się na chwale, jaką należy oddać Bogu za dar Zbawiciela. Anielski chór śpiewający „Chwała Bogu z takiej łaski W niebie na wysokości” podkreśla, że narodziny Jezusa są aktem Bożej łaski i miłosierdzia. Chwała, która należy się Bogu, wynika z Jego dobroci i miłości do ludzi, którą wyraził poprzez posłanie swojego Syna.

Wers „żeś się dla nas tak uniżył A lud swój wyswobodził” wskazuje na teologiczny koncept kenozis, czyli dobrowolnego opróżnienia się Syna Bożego z boskiej chwały, aby stać się człowiekiem. Uniżenie Chrystusa ma tutaj dwojaki wymiar: jest zarówno wyrazem Jego miłości do ludzi, jak i drogą, przez którą ludzkość może być wyzwolona z grzechu. To przesłanie kolędy ma na celu wzmocnienie wiary i nadziei w sercach wierzących.